De conferentie in het Zuid-Afrikaanse Sun City moet Congo vrede en een stabiele regering brengen.

De met Rwanda als ruggensteun, in Oost-Congo opererende rebellen van de RCD (Rassemblement Congolais por la Démocratie) hebben gesteld dat de regering in Kinshasa de conferentie overspoeld met „leden van de oppositie” die feitelijk haar eigen aanhangers zijn.

Ondertussen heeft de regering volgens RCD-voorman Azarias Ruberwa de vijandelijkheden aan het Meer van Tanganyika juist bij de opening van de conferentie maandag hervat met grootscheepse aanvallen. Hij eist dat de regering van president Joseph Kabila zich eerst aan de wapenstilstand houdt voor er verder kan worden gepraat. Voorts heeft de RCD grote moeite met een delegatie van een roemruchte krijgersstam uit oostelijk Congo, de Maï-Maï.

Een ander rebellengroep uit het noorden, de Congolese Bevrijdingsbeweging (MLC), was woensdag volstrekt ontevreden over de conferentie inclusief de organisatoren. MLC-leider Jean-Pierre Bemba had van tevoren aangekondigd niet te komen, maar hij bedacht zich op het laatste moment.

Een van Bemba’s secondanten, Olivier Kamitatu, zei woensdag in Sun City dat de voornaamste bemiddelaar en organisator, de ex-president van Botswana Ketumile Masire, uiterst duister tewerk gaat. De samenstelling van delegaties is volgens Kamitatu een zooitje en dat stelt president Kabila in staat een echte discussie in Sun City over een nieuw politiek bestel uit en af te stellen.

De maandag begonnen conferentie moet politieke partijen, burgerlijke organisaties, bewapende groeperingen en de regering samenbrengen tot een compromis over een nieuwe regering. Die moet de opdeling van het door oorlog en wanbeleid geruïneerde land opheffen. Het land is sinds begin augustus 1998 het toneel waar tal van landen in de regio conflicten uitvechten en grondstoffen exploiteren. Angola en Zimbabwe steunen de regering in het westen en zuiden; Uganda en Rwanda de rebellen in het oosten en noorden.

De conferentie vindt plaats in het kader van de vredesakkoorden van Lusaka (Zambia) van 1999. Die zorgden eerder voor een redelijk nageleefd staakt-het-vuren, waarop de VN-waarnemers pogen toe te zien.