Column (ds. J. Belder): Prinsjesdag
Bij verschijning van deze krant ligt Prinsjesdag 2017 weer achter ons. Hopelijk zonder incidenten. De Troonrede, de Oranjes op hun mooist gekleed en gekapt, de feeërieke koetsen en palfreniers. De carnavaleske hoedenparade, de balkonscène op Paleis Noordeinde. De militairen langs de route, als tinnen soldaatjes strak in het gelid.
Het duurde even voordat ik als jongeling begreep dat Prinsjesdag niets met prinsjes te maken heeft, wel alles met de regeringsplannen voor komend jaar.
Opnieuw verscheen Rutte II in de Ridderzaal. Struikelend is de finish dan toch bereikt. Versie III komt eraan. Er is heel lang aan gespijkerd. Is het resultaat een constructief of een wankel bouwwerk? De tijd zal het leren. „Rechts met den Bijbel”, schamperde het rode haantje Asscher, toen de ChristenUnie de vluchtende GroenLinkers verving. Onsympathiek, maar Lodewijk heeft vaker nurkse streken.
Dat de VVD weer aantreedt, verbaast. Heel wat –om met Rutte te spreken– „integere” kopstukken uit de partij sneuvelden de afgelopen tijd door grotere en kleinere schandalen zoals jokken, sjoemelen en frauderen. Ook in het kabinet was regelmatig verversing nodig. Minimaal een kwart van de ploeg.
Toch krijgt Rutte II veel lof toegezwaaid. De chaos en het fiasco van een grootse reorganisatie bij de Belastingdienst lijken vergeten. Ook de modernisering van de Gemeentelijke Basisadministratie, die een farce werd. Minister Plasterk trok er onlangs de stekker uit. Tientallen miljoenen armer zijn we weer terug bij af.
Ook de terreinen zorg en onderwijs verdienen op z’n zachts gezegd geen schoonheidsprijs. En wat te denken van de politie. De integriteit van de ordehandhavers krijgt keer op keer een knauw, met niet geringe imagoschade tot gevolg. Er wordt gelekt en gegraaid en de vorming van een nationaal korps is een groot hoofdpijndossier.
Binnenkort gaat het Haagse benoemingencarrousel weer draaien. Voor steeds meer banen is een ”assessment” vereist. Via tests en proeven worden kandidaten binnenstebuiten gekeerd. Waarom gebeurt dat ook niet met lieden die geacht worden het land te besturen?
Wordt het echt een kabinet ”met den Bijbel”? De vraag is hoe de christelijke partijen zich zullen houden. Vijf jaar geleden schreef de Leidse oud-lector theologiegeschiedenis dr. E. P. Meijering in deze krant „dat een aangepast christendom niet wervend is.” Het CDA heeft dat aan den lijve ondervonden, evenals veel kerken. Een cultuurchristendom is smakeloos en krachteloos. Als de komende regering iets nodig heeft, dan is het wel gebed. Dus!
