De vraag is hoe dat kan. De media komen bijna dagelijks met berichten waarin ze personen rondom Netanyahu geassocieerd worden met corruptie. En dan zijn er nog de grote maatschappelijke problemen. Zo barstte deze week een journaliste op tv in snikken uit toen ze met een zwaar gehandicapte sprak over zijn financiële nood. En wat te denken van de huizenprijzen, die torenhoog blijven.

Waarom is Netanyahu, liefkozend Bibi genoemd, dan toch zo populair? Laat me proberen de stemming onder burgers te schetsen, met name onder diegenen die behoren tot rechterflank in Israël.

Sowieso denken Bibi-aanhangers dat de media een heksenjacht zijn begonnen tegen hun ster. „Het ging slechts om lekkere maaltijden, doosjes dure sigaren en wat dubieuze zakelijke gesprekken”, zeggen ze als het thema corruptie ter sprake komt. En wat die armoede betreft, daar hebben Bibi’s sympathisanten ook wel een weerwoord op. „De meeste Israeliërs weten het hoofd boven water te houden, al gaat dat niet iedereen even gemakkelijk af”, zeggen ze. „En degenen die wel straatarm zijn, vormen maar een minderheid.”

Zaken rond de nationale veiligheid kunnen we gerust aan Bibi overlaten, vinden zijn aanhangers. Bij de Russische president Putin en de Amerikaanse president Trump loopt de premier geregeld binnen om te knokken voor de belangen van zijn land. En: Israël heeft al jaren geen Palestijnse opstand of zware oorlog meer gehad. Ouders sturen hun kinderen naar school zonder angst dat een kamikazeterrorist de stadsbus opblaast.

De Amerikaanse afgezant Jared Kushner wordt steeds vriendelijk ontvangen om even later weer vriendelijk te worden weggestuurd… met lege handen. De boodschap die de man meekrijgt: dat er nog altijd geen vrede is ligt toch echt aan de Palestijnen.

Intussen zit het dat vredesproces muurvast. Maar wie maakt zich daar nu zorgen over? Hoe zit het met een Israëlisch isolement vanwege de huizenbouw in Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever? Ook daarvan komt weinig terecht. Het aantal toeristen zit in vergelijking met vorig jaar zelfs in de lift. Verder sluit Israël het ene verdrag na het andere – in Afrika, Zuidoost-Azië en Zuid-Amerika.

Ziehier de positieve stemming onder Israeliërs als het om de toestand van hun land gaat, inclusief de rol van hun premier daarbij.

Persoonlijk ben ik wel bezorgd over de overlevingskans van Israël als Joodse staat met een democratisch-liberaal bestel, en ik stem lang niet met alles in wat Netanyahu’s regering doet. Maar gelijk hebben ze, Bibi’s aanhanger: Israël bloeit aan de vooravond van het Joodse nieuwjaar 5778, dat woensdag begint.