Het leek zo mooi. Het Britse ministerie van Defensie wil bij Riwald Recycling pakweg 1000 militaire voertuigen met in totaal zo’n 30.000 ton aan staal laten vernietigen. Met de order is een slordige 6 tot 7 miljoen euro gemoeid. „Een grote opdracht.”

De metaalverwerker –55 man personeel– wil het afgedankte oorlogsmaterieel verschroten in Twente. „Voor deze klus hebben we twee jaar lang vijftien man extra personeel nodig”, zegt mede-eigenaar Huzink.

Onverwacht gooit het Nederlandse ministerie van Veiligheid en Justitie roet in het eten. Den Haag weigert ontheffing te verlenen voor het vernietigen van het Britse oorlogstuig in Almelo. Huzink snapt nog steeds niet waarom. „Ze willen gewoon niet.”

Een rechtszaak in Zwolle heeft vorig jaar niets opgeleverd. Daarom vraagt Riwald de Raad van State morgen om een oordeel. „We hadden nooit gedacht dat het zo lastig zou zijn. Ik heb er echter het volste vertrouwen in dat het toch lukt.”

Het ministerie van Veiligheid en Justitie is daar nog niet zo zeker van. „De wet is de wet”, reageert woordvoerder mr. J. A. Oosterveen, verwijzend naar de Wet wapens en munitie. „Deze wet kent geen uitzonderingsbepalingen op basis waarvan een ontheffing zou kunnen worden verleend.”

Tijdrovend

Metaalverwerker Huzink heeft er begrip voor dat Den Haag zorgvuldigheid wil betrachten. „Ik snap dat het ministerie niet wil dat er op elke hoek van de straat in Nederland buitenlandse tanks worden ontmanteld. Maar het is wel belangrijk dat er mogelijkheden zijn om zo’n opdracht in Nederland uit te voeren.” Hij betreurt het dat de kwestie zo veel tijd in beslag neemt. „Dat kun je in Nederland echter verwachten.”

Vernietiging van oorlogsmaterieel is voor Riwald niet nieuw. Het recyclingsbedrijf heeft in 2004 pakweg 5000 ton achtergebleven Brits staal uit de Falklandoorlog (1982) in stukken gezaagd op de eilandengroep voor Argentinië. Het gesloopte materieel is in 250 zeecontainers afgevoerd naar Nederland en Groot-Brittannië. „Een bijzondere opdracht.” In 2001 heeft de metaalverwerker Amerikaanse tanks gedemilitariseerd, zoals het in vakjargon heet.

Riwald onderhoudt goede contacten met de Britse defensie. Niet zonder reden kloppen de Britten voor deze klus opnieuw aan in Twente. „Niet iedereen kan en niet iedereen wil deze order oppakken”, zegt Huzink. Het recyclingsbedrijf beschikt over speciale apparatuur voor de gescheiden verwerking én het hergebruik van staal, koper, brons en aluminium.

Verschroting van wapensystemen en rupsbanden vindt plaats onder streng toezicht van de Britten. Inclusief camerabewaking. „De Engelsen willen er zeker van zijn dat alles wordt vernietigd en dat ze niet met hun eigen materieel om de oren worden geschoten.”

Duitsland

De te ontmantelen Britse tanks en amfibievoertuigen bevinden zich voor een groot deel op Engelse kazernes in Duitsland. Riwald vervoert het materieel per dieplader naar Almelo. Tenminste, als de Raad van State het ministerie dwingt groen licht te geven. Gebeurt dat niet, dan overweegt Huzink de tanks en pantservoertuigen net over de grens in Duitsland te verschroten. „Daar, 30 kilometer verderop, mag het wel. Maar onze voorkeur gaat uit naar Almelo. Hier beschikken we over alle faciliteiten.”

Nederland heeft geen problemen met het laten verschroten van zijn tanks. Defensie verkoopt z’n Leopard 2 nog voordat deze het eind van hun levensduur hebben bereikt. De krijgsmacht beschikt sinds 2011 niet meer over tanks.