Een week geleden kwamen ze terug van een kampeerterrein in de omgeving van Gerona in Noordoost-Spanje, een slordige 1500 kilometer zuidelijk van Elspeet. Een afstand die in twee etappes werd afgelegd.

Mulder: „Op de heenreis hebben we van woensdag tot en met maandag een tussenstop gemaakt bij Sancerre, een prachtig middeleeuws stadje op een heuvel in het hart van Frankrijk. We kampeerden aan de rivier de Loire. Op zondag bezochten we een Nederlandstalige kerkdienst waarin ds. B. Weegink uit Katwijk voorging. Op de terugweg hebben we overnacht in Montluçon, in het hoogland van Auvergne, ook een schitterende streek.”

Vier zoons van 27, 25, 20 en 15 jaar, van wie de twee oudsten uitwonend zijn, gingen ook dit keer weer mee met pa en ma, inclusief de vriendinnen van twee zoons. „Dat leverde nog een verrassing op. Twee zoons en een vriendin reden samen in hun eigen auto. Ze vertrokken uit Nederland op dezelfde dag dat wij in Sancerre opbraken. Op een gegeven moment informeerde ik waar ze waren. Toen bleek dat ze 10 kilometer voor ons op de Autoroute du Soleil reden.”

Rust en ruimte

De eindbestemming, een „charmecamping” bij Gerona, werd nog diezelfde dag bereikt. Een mooie streek met culturele bezienswaardigheden. Mulder: „Daar houden we van. We kiezen ook voor rustige kampeerterreinen met wat ruimte voor de kinderen om te zwemmen of een balletje te trappen.” Zijn vrouw Nely: „Je kon op deze camping ook gezamenlijk eten. De eigenaar zorgde dan voor een warme maaltijd. Heel gezellig.”

Mulder is goed te spreken over de prestaties van zijn Renault Captur. „Het is een driecilinder van 900 cc. Ik heb die auto nog geen jaar, dus was benieuwd hoe het zou gaan als we door de Pyreneeën zouden rijden met vijf personen in de auto en de tenttrailer met bagage, met een totaalgewicht van zo’n 750 kilo, erachter, maar dat ging prima.”

Jarenlang ging de familie op stap met een caravan, merk Adria. „De eerste keer stonden we op camping Schoolzicht in Aagtekerke, later reden we ermee naar Beieren, de Bodensee, Normandië en de Vogezen. Hij telde vier slaapplaatsen. Twee kinderen sliepen dan in een tent. We hebben hem drie jaar geleden verkocht. Zo’n caravan is fijn, maar vooral het afbreken van de voortent en het schoonmaken waren altijd best tijdrovend. In een caravan zit je binnen in een kleine ruimte”, vertelt Mulder. Zijn vrouw Nely: „De vouwwagen geeft meer het echte tentgevoel. Je bent altijd buiten.”

Geen spijt

Van de aankoop van de Holtkamper Cocoon hebben de Mulders nog geen seconde spijt gehad. „Je klapt de tent eenvoudig uit. Met het klikframe staat het tentdoek in een mum van tijd op spanning.” Ideaal vindt Mulder ook het dubbele dak. „Het bovenste gedeelte is dicht, eronder zit gaas. Daardoor kan de warmte weg en kan de wind erdoor waaien. Dat kwam goed van pas in Spanje met temperaturen van 37 à 38 graden. In de tent was het dankzij deze ‘airco’ prima uit te houden.”

Handig is ook het aparte keukengedeelte achter op de tenttrailer, vindt Mulder. „Het is in een handomdraai uitklapbaar. Dat is fijn onderweg bij het zetten van koffie of thee of het klaarmaken van een maaltijd.” Enkele extra accessoires heeft Mulder –werkzaam bij een timmerbedrijf– zelf gemaakt, zoals een houten blad dat met één klik aan het aanrecht is te hangen. „Extra ruimte om een hete pan op te zetten.”

De vouwwagen ligt stabiel op de weg. „Hij is niet zijwindgevoelig zoals een caravan.” En de tent zelf kan tegen een windstootje, weten de Mulders inmiddels. In Spanje was het soms best winderig, maar de tent stond stevig. „Met een enkele extra scheerlijn, is een storm geen probleem.” Zwaar weer hebben ze ook al meegemaakt. „Toen we de tenttrailer net hadden, beukten hagelstenen als knikkers tijdens een bui het tentdoek, maar eenmaal droog stond het weer keurig strak.”

zomerserie Vakantie op wielen

In deze serie vertellen RD-lezers over hun reiservaringen met de caravan, vouwwagen of camper. Vandaag deel 7: familie Mulder uit Elspeet. Zaterdag deel 8.