Genuanceerde foodies over voedsel
Kurkuma (ook wel geelwortel of koenjit genoemd) is een specerij die in de keuken vooral wordt gebruikt vanwege de kleur. Kerriemengsels worden er geel door. De smaak is licht bitter. Maar op internet circuleren ook tal van berichten over de geneeskrachtige werking van kurkuma. Het zou ontstekingsremmend en cholesterolverlagend zijn en zelfs helpen bij de behandeling van kanker. Klopt dat? Saraï Pannekoek van ”I’m a foodie” dook in de onderzoeksrapporten en concludeert dat er onder laboratoriumomstandigheden inderdaad positieve effecten zijn aangetoond, maar dat het laatste woord hierover nog niet gezegd is. Bij het koken kwistig met kurkuma strooien met het idee dat het goed voor je is, heeft sowieso weinig zin. De werkzame stof, curcumine, verliest zijn kracht namelijk tijdens het koken. En bovendien neemt het lichaam deze stof uit voedsel slecht op.
Foodies over voedsel
Over voedsel doen vele spook- en wonderverhalen de ronde. Van gluten krijg je buikpijn. Kristalsuiker is vergif – kies liever honing, of anders kokosbloesemsuiker. Rauw is beter. Van varkensvlees krijg je puisten. En nog veel meer.
Wat daar allemaal van waar is, is voor een leek lastig te bepalen. De (jonge) mensen achter de website en het blog ”I’m a foodie” willen daarbij helpen door „een onderbouwd tegengeluid.” Dat is allereerst gericht tegen de voedingsindustrie, die verwarring zaait door onjuiste of misleidende informatie op etiketten. Maar ook tegen de vele onjuiste informatie die op internet de ronde doet en gretig wordt geslikt.
Dat tegengeluid verpakken ‘ze’ –een groepje diëtisten en voedings- en gezondheidswetenschappers– op een eigentijdse, maar gedegen manier. En genuanceerd. De vierdelige serie over suiker begint bijvoorbeeld met een scheikundige verhandeling. Daarna komen de verschillen tussen riet- en bietsuiker, honing en bijvoorbeeld ahornsiroop aan bod. Conclusie: ze bestaan allemaal voornamelijk uit sucrose, fructose en glucose. Als er vitaminen en mineralen in zitten, is dat vaak maar minimaal. Voor de opname in het lichaam maakt het waarschijnlijk geen biet uit wat je door je taart doet.
Vorig jaar kwam het eerste kookboek van de mensen achter ”I’m a foodie” uit: ”Eet als een expert” is de titel. Na de zomer verschijnt er een nieuw boek: ”Eet als een atleet”. Of de stijl van deze jonge voedselliefhebbers je aanspreekt, kun je uitproberen met de recepten op de website: een mix van basisbereidingen (bijvoorbeeld voor een eenvoudige tomatensaus) en trendy gerechten.
De hartige kikkererwtenpannenkoek van het recept hiernaast past in beide categorieën. Meer peulvruchten eten is helemaal van deze tijd, want gezond en duurzaam. Maar er een pannenkoek van bakken: dat had ik nog nooit gedaan.
Het resultaat is –in combinatie met de genoemde toevoegingen– verrassend smakelijk en voedzaam. En het is veel simpeler dan het maken van een ”farinata”: een dikke ovenpannenkoek van kikkererwtenmeel. Grote kans dat deze pannenkoek vaker op het menu gaat verschijnen. Al was het alleen maar om het kikkererwtenmeel –dat snel ranzig wordt– op te maken.
Hartige pannenkoek
Ingrediënten (voor een lunch- of hoofdgerecht voor 1 persoon)
50 g kikkererwtenmeel
100 ml water
1,5 el olie
1 tl bakpoeder
peper
voor erop: hummus, avocado, tomaat, kiemen of groene kruiden
Bereiding
Mix het kikkererwtenmeel met het water, een eetlepel olie, het bakpoeder en een snuf zout. Verhit een halve eetlepel olie in een koekenpan. Giet het beslag in de pan en bak een dikke pannenkoek. Beleg de pannenkoek met een eetlepel hummus, een halve avocado, een in plakjes gesneden tomaat en wat kiemen.
