Het was vrijdag de strekking van de jaarlijkse themadag van het Deputaatschap voor Israël van de Gereformeerde Gemeenten. De beide sprekers –dr. B. Wallet, historicus aan de beide Amsterdamse universiteiten, en ds. W. Silfhout, tweede voorzitter van het deputaatschap– waren het erover eens: de hang naar Joodse gebruiken is geen positieve tendens.

Christenen kunnen de Joodse kalender wel als spiegel gebruiken, zei Wallet: „Het vasten, is dat bij ons niet ondergesneeuwd? Bestudeer de Joodse feesten om er geestelijke lessen uit te trekken. Ook het feit dat de Joden God tot in de kleinste dingen willen gehoorzamen, is een les: bij de Joden zijn er geen compartimentjes, alsof sommige terreinen van het leven neutraal zouden zijn. Het geloof ként geen neutraal gebied.”

Heiden-christenen die de Joodse kalender omarmen, negeren Handelingen 15, waarin discussie onder de apostelen leidt tot de conclusie dat niet-Joden het juk van de Thora niet op zich behoeven te nemen, zei Wallet. Allemaal Jood worden hindert de verspreiding van het Evangelie.

Rabbijnse kalender

Niet-Joodse christenen die zeggen te willen terugkeren naar de Bijbelse feest- en gedenkkalender, doen de geschiedenis volgens Wallet geen recht, want er kan geen isgelijkteken worden gezet tussen de Bijbelse en de huidige Joodse feesten. De Bijbelse kalender kwam ten einde in het jaar 70. Daarna ontstonden twee nieuwe kalenders: de rabbijnen ontwikkelden er één rond de nationale geschiedenis van Israël, de vroege kerk kwam tot een liturgische kalender die het leven van Jezus volgt. Beide kalenders hebben zich ontwikkeld, de Joodse is zelfs nog steeds in beweging. De rabbijnse kalender is ook helemaal niet voor niet-Joden bedoeld.

De vraag kwam aan de orde of de tempeldienst is beëindigd bij de verwoesting van Jeruzalem in 70 na Christus. De scheiding tussen Jodendom en christendom voltrok zich niet op één dag, maar gedurende meer dan drie eeuwen, zeiden de beide sprekers. Het is niet bekend hoe lang Joodse christenen nog aan de tempeldienst hebben deelgenomen. Paulus besneed Timotheüs omdat die Jood was, maar wilde van de besnijdenis van niet-Joodse christenen niets weten.

De apostel sloot zichzelf als Jood erbij in toen hij zei dat christenen door de wet aan de wet zijn gestorven. Sommige kerken in de Arabische wereld heb tot de huidige dag bepaalde Joodse gebruiken gehandhaafd.

Ds. Silfhout signaleerde een toenemende belangstelling onder bepaalde groepen christenen voor het Loofhuttenfeest. „Ze stellen het Kerstfeest ermee gelijk of willen zelfs het Kerstfeest door het Loofhuttenfeest vervangen.

Loofhuttenfeest

Veel messiasbelijdende Joden geloven dat de Heere Jezus op de eerste dag van het Loofhuttenfeest is geboren, zei ds. Silfhout. „Men zegt zelfs: ”geen plaats in de herberg” betekende dat het voor een vrouw niet gepast was in een herberg te bevallen; daarom gebeurde het in een loofhut. Dat is echter wel erg vergezocht: alleen de mannen moesten in de loofhut slapen. De preciese datum van Christus’ geboorte is niet zo belangrijk.”

Het Loofhuttenfeest is er tot viering van de oogst, tot gedachtenis aan het wonen in tenten in de woestijn en verwijst naar de grote toekomst van Israël en de volken. „Daar kunnen christenen veel van leren: het zingen over de macht en goedheid van God, het erkennen dat alles van God is en dat mensen slechts rentmeesters zijn, het omhoog zien, en de erkenning dat alles op aarde betrekkelijk is en dat het leven broos is.”

Koosjer eten

Het feest is aanvankelijk vervuld, zei de emeritus predikant uit Capelle aan den IJssel. Christus is onder ons komen wonen, maar christenen wonen als in een tent en de vreugde is voor de strijdende kerk nog niet volledig aangebroken. De definitieve vervulling is er bij de wederkomst. Christenen moeten het Kerstfeest hooghouden; „laat de kerk zich verheugen in de komst van de Zaligmaker.”

De vraag werd gesteld of christenen die Joodse gebruiken niet opnieuw willen invoeren, wel koosjer mogen eten. Niemand zal een bepaald dieet verbieden, zei dr. Wallet. Hij beklemtoonde echter dat het gezond zijn van koosjer eten bij de Joden geen rol speelt. „Zij eten koosjer om aan te geven dat ze bij het volk van God horen en Hem gehoorzamen. Men wil tot in de kleinste dingen naar Gods wet leven.”