Consument

Column: Niet alles wordt slechter

Iedereen heeft weleens van die buien dat hij denkt dat alles slechter wordt. In de politiek versplintert de boel, media zetten mensen en bevolkingsgroepen tegen elkaar op, op straat is alle behulpzaamheid weg en onderling is het overal ruzie wat de klok slaat.

17 March 2017 22:19Gewijzigd op 16 November 2020 10:03
beeld RD
beeld RD

Gelukkig zijn er ook andere ervaringen. En die heb ik de afgelopen tijd zo vaak gehad dat het maar eens gewoon in ronde woorden gezegd moet worden. Dat lang niet alles slechter wordt. Dat er ongelooflijk veel goede dingen zijn. Dat mensen elkaar wel degelijk helpen. En dat het onderling vertrouwen er nog volop is. Zeker, het zijn niet zelden kleine dingetjes. Maar als je ze optelt, is het samen veel groter dan je in een pessimistische bui soms denkt.

Zo had een hoogbejaarde buurman in het appartementsgebouw waar ik woon zich buitengesloten. Hij stond verdwaasd op de galerij. Vergeetachtig als hij is, wist hij de telefoonnummers van z’n kinderen niet uit z’n hoofd. Wie trouwens nog wel, tegenwoordig? Ze staan allemaal netjes in het geheugen van de telefoon. Maar ja, als je niet bij die telefoon kunt, ben je hulpeloos.

Wat er in de flat op gang kwam aan behulpzaamheid verbaasde me. Bewoners die aan het bellen gaan, medebewoners die in een naburige stad via een ingewikkeld veiligheidsprotocol een sleutel laten bijmaken, anderen die de verwarde man opvangen. Binnen twee uur kon de buurman z’n huis weer in.

Twee dagen ervoor was ik in een grote elektronicawinkel in de stad. Ik moest een kabeltje hebben, maar wist niet precies welk. „Neem deze twee maar even mee om te zien welke je hebben moet”, zei de medewerker die me hielp. Meenemen, zonder te betalen, zonder persoonsgegevens achter te laten. Gewoon in het vertrouwen dat je weer terugkomt.

Op een avond in diezelfde week, iets voor sluitingstijd, liep ik langs m’n Turkse kapper. De zaak was leeg, dus ik glipte naar binnen. Omdat deze kapper geen pinautomaat heeft, zei ik dat ik morgen wel zou terugkomen omdat ik nu geen cash geld op zak had. „Jij niet wachten, ik jou nu helpen”, zei de kapper in z’n beste Nederlands. „Geld komt wel.” Binnen een minuut zat ik in de stoel, een kwartier later was de klus geklaard. Ongeveer na sluitingstijd dus én zonder dat ik had betaald.

Natuurlijk, tegenover deze positieve ervaringen kunnen genoeg negatieve geplaatst worden. Maar laten we het gerust ook eens heel eenzijdig van de zonnige kant bekijken.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer