De Sint-Bartholomeüskerk met haar 76 meter hoge toren domineert het dorp Poeldijk. In de schaduw van „de kathedraal van het Westland” staat de kerk van de hervormde gemeente aan de Fonteinstraat. Ze dateert van 1988 en was toen het eerste protestantse kerkgebouw in het dorp. „Poeldijk en Kwintsheul waren twee rooms-katholieke enclaves in het Westland”, verklaart Jan Bogaard, voorzitter van de kerkenraad van de hervormde gemeente.

Toen hij jong was, vonden in de rooms-katholieke Bartholomeüskerk –1200 zitplaatsen– meerdere diensten per zondag plaats. „Nu bezoeken nog maar ongeveer 150 mensen de zondagse mis. Onze kerk komt met honderd kerkgangers in de buurt.” Bogaard noemt de totstandkoming en de groei van zijn kerk „een wonder.”

De eerste regelmatige (evangelisatie)diensten vonden in 1976 plaats, in de christelijke school aan de rand van het dorp, één keer per maand. Al snel werd dat aantal uitgebreid tot wekelijkse diensten op zondag. In 1983 was de hervormde gemeente Poeldijk in wording, met een confessioneel/Gereformeerde Bondskarakter, een feit. Het aantal kerkgangers bedroeg ongeveer veertig. Toen het schoolgebouw gesloopt werd, besloot de hervormde gemeente tot de bouw van een eigen kerk. Kosten: 1 miljoen gulden. In 1988 vond de opening plaats.

In het interieur van de kerk valt een stenen kruis op de muur naast de preekstoel op. Boven de kansel bevindt zich een groot ruitvormig raam dat ook aan de buitenkant van de kerk een blikvanger is. „Het is de wens van de kerkenraad om een afbeelding in het raam te krijgen”, zegt Bogaard.

De kerkzaal telt tien rijen banken voor in totaal 120 kerkgangers. Achterin op de galerij staat een flink Johannusorgel. „De begeleiding is traditioneel”, zegt Bogaard. „We zingen zowel psalmen als gezangen.” Met een vouwwand kan er een ruimte bij de kerkzaal worden getrokken. Die wand is tegenwoordig op zondag open vanwege het toegenomen aantal kerkgangers. De oranjekleurige stoelen staan al klaar.

Begin dit jaar kwam het Poeldijkse kerkgebouw in het nieuws doordat vuurwerk een paar flinke gaten in het platte dak van de ontmoetingsruimte sloeg. „Het was wel schrikken toen we dat op zondagmorgen zagen. Buren zeiden later dat ze ’s nachts een paar mensen op het dak hadden gezien. Ze hebben natuurlijk de sporen van het vuurwerk willen uitwissen. We hebben niets meer gevonden. Overigens denken we niet dat het met opzet is gebeurd.”

Alleen een paar lichtergekleurde plafondschrootjes herinneren aan de gebeurtenis. „De timmerman van het dorp had nog schrootjes uit de jaren tachtig. Als we ze een paar keer lakken is er geen kleurverschil meer te zien.”

De gemeente kreeg niet alleen een kerk maar ook een predikant. In 1997 kwam ds. C. E. Lavooij naar Poeldijk. Bogaard: „We hadden de schulden van het kerkgebouw nog niet afbetaald en we konden de dominee geen pastorie aanbieden. De eerste drie maanden was hij in het dorp in de kost en reisde hij een paar keer per week naar zijn gezin in de Noordoostpolder. Gelukkig kwam er al snel een huis voor het gezin beschikbaar.”

Na ds. Lavooij stond ds. D. van Vreeswijk hier. Sinds 2012 is ds. A. Molenaar aan de gemeente verbonden. „Wij zijn dankbaar dat wij een fulltimepredikant hebben. Het bestaan van onze gemeente is een teken dat God werkt. Vertel nooit dat er geen wonderen meer gebeuren. Wij hebben ze meegemaakt.”

Goede relatie met parochie Poeldijk

De hervormde gemeente van Poeldijk heeft een goede relatie met de rooms-katholieke parochie, vertelt kerkrentmeester Jan Bogaard. Hij wijst naar de twee antependiums in de kerkzaal. „Die hebben we cadeau gekregen van onze rooms-katholieke buren toen de kerk geopend werd. Toen de kerk gebouwd werd, hebben ze voor ons ook een deurcollecte in hun kerk gehouden.” De hervormde gemeente heeft ook wat teruggedaan. „Tijdens de verbouwing van de Bartholomeüskerk heeft de parochie negen maanden gebruikgemaakt van ons kerkgebouw. Dat waardeerden ze. Op tweede kerstdag en tweede pinksterdag hebben we gezamenlijke zangdiensten en op 4 mei is er een gezamenlijke gebedsdienst. We zijn een confessionele/Gereformeerde Bondgemeente met een bijzonder tintje.”