Vermogensbeheerder Simon A. Cohen is niet optimistisch over de ethische ontwikkelingen in vermogensland. Bedrijven moeten een „stukje geweten” hebben, vindt hij. Maar dat ontbreekt maar al te vaak, ook bij grote gevestigde instellingen. Werken volgens de letter van de wet is niet voldoende, aan de top wordt gegraaid en de massa mist het inzicht daarin. Het gaat Cohen aan het hart. „Als ik die gedupeerden van LegioLease zie, met soms 30.000 of 40.000 euro schuld en geen enkel vermogen meer. Was dat voor die bank nu echt alleen een kwestie van ontbreken van inzicht?”

Simon Cohen was vorig jaar winnaar van de Rotterdamse ondernemersprijs. Hij kreeg die, zoals het juryrapport vermeldt, voor „zijn integer ondernemerschap.” Zelf moet de 55-jarige Rotterdammer daar hartelijk om lachen. „Hoe kun je nu beoordelen dat ik zo ben?”

Tegenover een groepje ondernemers van de kring west van werkgeversorganisatie VNO-NCW wilde hij gisteravond wel iets uit de doeken doen over zijn visie op commercieel én ethisch verantwoord opereren op de beleggingsmarkten. Cohen begon 26 jaar geleden voor zichzelf met vooral het ideaal om onafhankelijk te zijn. „Dat wil zeggen dat ik geen commissie van derden wil. Ik wil alleen geld van de klant ontvangen.”

Als een van de weinigen in Nederland werkt Cohen -goed voor het beheer van een slordige 150 miljoen euro van particulieren- uitsluitend met zogeheten beschermde beleggingsconstructies. „Daar begonnen we al mee toen al dit soort constructies en clickfondsen nog niet bestonden. Voor de meeste andere aanbieders is dat slechts een van de producten.”

Cohen verwierf verder bekendheid door de uitgave van een beleggersblad zonder advertenties. Later ging dat op in het huidige Beleggers Belangen. Ook stond de Rotterdammer aan de wieg van het ”Jaarboek Beleggen”. Als eigenaar van een bedrijf met zestien werknemers wordt hij dagelijks geconfronteerd met het oerwoud aan wetten en regels. Van een bundeltje papier groeide de jaarlijkse hoeveelheid regels in ruim vijftien jaar tijd tot een tientallen centimeters dik dossier.

Van daadwerkelijk verbeteringen is echter geen sprake, meent Cohen. Hij verwijst naar de verwikkelingen rondom LegioLease, waar duizenden mensen door de koersval van de aandelen diep in de schulden kwamen. „Ik had in die tijd als routinier al een uur nodig om de advertenties van LegioLease te doorgronden en te zien waar de schoen wrong. Je kreeg een garantie. Maar niet op je vermogen, zo bleek, maar om je contract te verlengen.”

De vermogensbeheerder ondernam geen actie uit vrees binnen de branche de zwarte piet te krijgen toegespeeld. Inmiddels is hij die angst voorbij. Toen hij meldde geen zaken (meer) te willen doen met banken die zich bewogen in het zwartgeldcircuit op onder meer Curaçao, „werd dat instemmend ontvangen. Maar het kostte me wel de helft van mijn buitenlandse omzet.”

Ook buiten zijn branche ziet hij gerenommeerde bedrijven de fout ingaan. „Neem Eneco en Nuon. Toen ik een aanbieding voor groene stroom kreeg, heb ik gebeld hoe zich dat verdroeg met de grijze stroom van mijn buurman via hetzelfde net. Toen men zei dat ik niet moest zeuren, heb ik een klacht bij de Reclame Code Commissie ingediend.”

Cohen is ook niet te spreken over torenhoge hypotheken, waarbij de overwaarde van de vorige woning is gebruikt voor effecten. „Instellingen die daaraan meedoen weten niet van hun zorgplicht. Ik heb ze gewaarschuwd dat ze claims kunnen krijgen als dat op enige termijn misgaat. Ik denk niet dat je de belegger de schuld kunt geven. Die beseft niet wat er precies gebeurt.”

Zijn basiswaarden zijn gestoeld op „zorgvuldigheid, betrokkenheid, transparantie en duurzaamheid.” Op een vraag van een ondernemer of hij zich ook bezighoudt met het screenen van de bedrijven waarin wordt belegd, is de hij duidelijk. „Ik dien primair de klant. Bewust houd ik me verre van de wapenindustrie, maar je weet verder vaak niet precies alle achtergronden van een bedrijf. Ik zou er persoonlijk voor zijn om ethische beperkingen aan te leggen, maar vrees dat er dan heel weinig overblijft. Maar in dat geval kun je ook niet meedoen aan de opbouw van een pensioen.”