Recensie: De tragedie van Ladenbrooke Manor
Ongeplande tienerzwangerschappen kunnen tot heftige emoties leiden: paniek, wanhoop en radeloosheid. Aan de andere kant kan er ook ruimte ontstaan voor het ongeboren leven. Dit dilemma komt maar liefst drie keer voor in de roman van de Amerikaanse Melanie Dobson. In drie opeenvolgende generaties raken de vrouwelijke hoofdpersonen ongehuwd zwanger. Maggie gaat zwanger haar huwelijk in, en bevalt van Libby. Libby raakt op 15-jarige leeftijd zwanger, en laat haar dochtertje Heather achter bij moeder Maggie. Ze ontvlucht de realiteit in een droomwereld. Heather op haar beurt raakt eveneens zwanger, en verzwijgt dit voor de vader van haar kindje.
Uiteindelijk komen alle lijnen bij elkaar en ontdekt Heather wie haar eigen moeder is. Uitgerekend deze vrouw wordt beschuldigd van moord. Wat volgt is een opeenstapeling van drama’s, verteld vanuit verschillende perspectieven. Afwisseling van perspectief kan het verhaal versterken, maar te veel wisselingen maken het verwarrend. De hoofdstukken hebben verschillende lettertypes, die tegelijkertijd verschillende perioden aanduiden. Daarnaast bestaat het boek ook nog uit drie delen, die worden aangekondigd met dagboekfragmenten. Voeg daarbij de tekstfragmentjes uit Libby’s vlinderboek en je hebt het complete verhaal.
”De tragedie van Ladenbrooke Manor” bevat spanning, en sfeerbeschrijvingen van het Engelse landleven ondersteunen het verhaal. Een iets minder complexe opbouw was de leesbaarheid ten goede gekomen.
Boekgegevens
”De tragedie van Ladenbrooke Manor”, Melanie Dobson; uitg. Voorhoeve, Utrecht, 2016; ISBN 978 90 297 2517 0; 347 blz.; € 19,99.
