Het CBS becijferde vrijdag dat zogenoemde invasieve uitheemse plantensoorten inmiddels voorkomen in 160 ‘kilometerhokken’, gebieden van een kilometer bij een kilometer. Voor 1997 waren deze planten nog in minder dan 25 hokken te vinden. Uit de cijfers blijkt dat de verspreiding van de soorten is versneld, ondanks pogingen het tij te keren.

Waterplanten als de grote waternavel, parelvederkruid en watercrassula bezorgen waterschappen veel werk, omdat ze in stilstaand en langzaam stromend water zo snel groeien dat het hele oppervlak ermee wordt bedekt. Deze drie soorten zijn inmiddels verboden, maar tot enkele jaren geleden werden ze in tuincentra verkocht. Via vijvers en leeg gekieperde aquaria kwam de plant in de natuur terecht.

Een exoot als waternavel verdringt alle inheemse waterplanten, belemmert de doorstroming van water en hoopt zich op bij gemalen en stuwen. Volgens de cijfers die het CBS op een rij zette, is de soort sinds 1990 met een factor 150 toegenomen. Parelvederkruid is in die periode vertwaalfvoudigd.

Ook op land komen invasieve exoten voor, maar minder dan in het water. Bekende woekeraars zijn de Canadese kornoelje, de Japanse duizendknoop en de gele maskerbloem.