Klaver roept PvdA, SP en D66 al langer op af te spreken dat ze niet zonder elkaar gaan regeren. Hij vroeg hun zaterdag „ballen te tonen” en kleur te bekennen. Maar de hij wil niet alleen links, maar ook christelijke partijen als CDA en ChristenUnie aanspreken op waarden als empathie, gemeenschapszin en duurzaamheid. „Het CDA en de PvdA zijn hun waarden onderweg kwijtgeraakt, maar als ze die terugvinden kunnen we samen mooie dingen doen.”

Het congres bemoeilijkte de balts van Klaver met de christelijke partijen zaterdag wel. De leden namen in het verkiezingsprogramma op dat de overheid niet langer moet betalen voor het bijzonder onderwijs. Dat zou niet meer van deze tijd zijn en bijdragen aan segregatie. Voor het CDA en ChristenUnie is dat onbespreekbaar. Zij reageerden meteen furieus.

De leden dwongen de fracties in de Eerste en Tweede Kamer ook toch in te stemmen met het weggestemde samenwerkingsverdrag met Oekraïne. De commissie die de kandidatenlijst opstelde en Kamerlid Liesbeth van Tongeren passeerde, werd kort uitgejouwd. Omdat Van Tongeren toch een plaats op de lijst wist te veroveren, liet het gros van de leden de kwestie echter liever rusten.

Maar verder vierde de partij vooral de teruggevonden schwung. Klaver, vol zelfvertrouwen, memoreerde nog maar eens dat het congres met drieduizend bezoekers „het grootste ooit” was van GroenLinks.

Hij liet een lange stilte vallen nadat hij het machteloze gevoel had beschreven dat het bloedvergieten in Aleppo bij hem oproept. Om meteen toch weer hoop uit die geladen stilte te putten. Die kwam volgens Klaver voort uit de bereidheid en het vermogen van de leden zich in de slachtoffers te verplaatsen. En op de terugkeer van die empathie in de samenleving heeft hij naar eigen zeggen zijn hoop gevestigd.