Een prachtige vakantie gehad in juli volgend jaar
Stel, u heeft afgelopen zomer, toen u op vakantie was, met uw partner alvast besloten waar u volgend jaar zomer op vakantie zult gaan. Alleen de bestemming staat vast, hoe jullie daar komen –rechtstreekse vlucht, overstappen of met de auto– nog niet.

Als ik u nú zou vragen hoe de beoogde reis is verlopen en hoe u het hebt gehad op uw vakantiebestemming, zou u me raar aankijken. Een onzinnige vraag natuurlijk, u kunt me het antwoord simpelweg nog niet geven, de reis moet nog plaatsvinden. Het enige wat u mij dan misschien vertelt, is dat het weer op uw vakantiebestemming sinds uw besluit eerst goed is geweest, maar de laatste weken verslechterd is. Iets waarbij ik op mijn beurt u raar zou aankijken: wat heeft het weer van de afgelopen maanden er nou mee te maken?
Hoe onzinnig zo’n conversatie tussen u en mij ook lijkt, het is wel een conversatie die, op een ander gebied, vrijwel elke dag ergens te horen is! Als Twitter een geluidsstream had, dan was er bijvoorbeeld onlangs een enorm gejuich te horen geweest toen bekend werd dat de Britse economie het in de maanden na het referendum op 23 juni aanmerkelijk beter deed dan veel analisten hadden voorspeld nadat bekend werd dat de Britten gekozen hadden om de Europese Unie te verlaten (de zogeheten brexit). En ze presteerde ook beter dan de economie van de eurozone.
Elke keer als een Brits bedrijf of een sector bekendmaakt dat de verkopen tegenvallen, als de industriële productie in welke regio dan ook in Groot-Brittannië lager uitkomt of als de aandelenkoersen omlaag gaan, zijn velen er als de kippen bij om volgens hen dé reden te benoemen: de brexit. Evenzo geldt dat elke keer als er goed economisch nieuws van de andere kant van het Kanaal komt, zoals de eerdergenoemde economische groei in de afgelopen maanden, of als de aandelenkoersen stijgen of als een bedrijf meldt meer winst te hebben behaald dan vorig jaar, er ook velen als de kippen bij zijn om te zeggen: zie je wel, zo’n brexit is helemaal geen ramp, het pakt juist goed uit.
Onder meer de Nederlandse kranten en radio- en tv-zenders doen aan dat spelletje mee. Bij elk nieuw cijfertje uit Groot-Brittannië worden allerlei analisten, economen en anderen voor de microfoon gehaald om die schade, of het uitblijven ervan, van de brexit te duiden. Uren en pagina’s worden ermee gevuld. Dat is ontzettend jammer en zonde van de tijd en energie die erin gestoken zijn en de ruimte die het in beslag neemt. Het is namelijk onzin.
Onzin? Jazeker. Waarom? Omdat die brexit nog moet gebeuren. Het enige wat we nu hebben, is de intentie van Groot-Brittannië om uit de Europese Unie te treden. Het is net als uw intentie volgend jaar naar de Maldiven te gaan bijvoorbeeld. De reis ernaartoe moet nog komen en dat duurt nog even.
Wanneer Groot-Brittannië de EU zal verlaten en hoe en onder welke voorwaarden die scheiding tussen Brussel en Londen plaats zal hebben, dat weet nog niemand, terwijl het juist daarvan afhangt of er economische schade zal zijn en zo ja, hoe groot die zal worden. Net zoals het voor u op dit moment onmogelijk is aan te geven hoe uw vakantie van volgend jaar zomer is verlopen en wat voor weer het is geweest, is het ook onmogelijk te concluderen dat de brexit wel of geen schade berokkent aan de Britse economie, laat staan wat de omvang van die schade is.
Aangezien het er nu naar uitziet dat de daadwerkelijke brexit in 2019 of 2020 zal geschieden, zullen we de vraag of de brexit wel of niet economisch schadelijk is geweest voor Groot-Brittannië, pas aan het begin van het volgende decennium kunnen beantwoorden. We moeten namelijk eerst wachten op het feit, de brexit, en vervolgens een tijdlang de economische ontwikkelingen aankijken om te zien hoe dat feit uitpakt voor bedrijven en voor de economie als geheel.
Tot die tijd kan eenieder vermoeden wat de gevolgen zullen zijn, daar iets over verwachten; maar alles behalve weten wat de gevolgen van de brexit voor Groot-Brittannië, Nederland en de eurozone zijn.
De auteur is monetair econoom en publicist.