Juryleden, rechters, advocaten, nabestaanden en een beperkt aantal journalisten waren ’s morgens op twee bussen gestapt in Aarlen, waar de zitting normaliter wordt gehouden, om de 150 kilometer af te leggen. Eerder al waren Marc Dutroux, Michelle Martin en Michel Lelièvre per gepantserde wagen vervoerd.

De rechters namen eerst zelf een kijkje in de verborgen kelder die Dutroux onder zijn huis had gebouwd. De vier meisjes, onder wie de twee bevrijde slachtoffers Laetitia en Sabine, werden gevangen gehouden in een bedompte ruimte van 3,64 vierkante meter en 1,61 meter hoog. De rest van de groep, in totaal 110 personen, bracht in groepjes van vier een kort bezoek aan de gevangenis. Onder hen waren Laetitia en Sabine. Dutroux en Martin daalden ook af in de kelder, maar Lelièvre besloot op het laatste moment om niet te gaan. De vierde verdachte Michel Nihoul was niet eens meegegaan naar Marcinelle, omdat hij vindt dat hij volledig onschuldig is en er dus niets te zoeken heeft. Het bezoek geldt als een officiële zittingsdag. Er waren echter geen debatten en communicatie met de buitenwereld was verboden. De bussen, die om half een arriveerden, gingen om vier uur weer terug naar Aarlen. Vroeger gebeurde het in België vaker dat juryleden de plaats van het misdrijf opzochten, maar tegenwoordig nemen ze vrijwel altijd genoegen met dia’s en videobeelden.

De politie van Charleroi had enorme veiligheidsmaatregelen genomen om het bezoek in goede banen te leiden. Alle straten in de omgeving waren afgesloten. Met driehonderd man op de grond en helikopters in de lucht wilde de politie elk probleem vermijden.

Journalisten die niet met de bus mee konden, mochten het tafereel gadeslaan vanaf een viaduct over de belendende spoorbaan. Het zicht voor de honderd persmensen was minimaal. Fotografen moesten genoegen nemen met zeldzame momenten waarop ’bekenden’ te zien waren, of wanneer de bussen arriveerden. Dan klikten alle camera’s. De juryleden in het proces willen trouwens vanaf het begin af aan niet op de foto en zorgden dat ze altijd buiten beeld bleven.

Het hele circus leverde slechts enkele incidentjes op. De moeder van het overlevende slachtoffer Laetitia werd onwel en is korte tijd in een gereedstaande Rode–Kruistent geweest om op adem te komen. Ook Martin werd eventjes onwel, in de woning. Op het viaduct met journalisten werd Claude Thirault, de man die Dutroux had gekend en die ooit tips gaf over ’s mans kelderverbouwingen, door de politie weggestuurd omdat hij geen perspas had. Hij verklaarde dat hij alleen maar een kijkje had willen nemen.