De pauze is voorbij, de synode begint weer. Eerst wordt prof. dr. G. C. den Hertog „op de meest eervolle wijze” emeritaat verleend.

Een bijzonder moment, zegt preses ds. P. D. J. Buijs. Hij leest de emeritaatsverklaring voor en overhandigt die aan prof. Den Hertog, die vijftien jaar hoogleraar ethiek en systematische theologie aan de Theologische Universiteit Apeldoorn was.

Ds. Buijs verwijst naar de „theologische breedte” van prof. Den Hertog. „U was en bent bepaald niet eenkennig.”

Het is volgens ds. Buijs ook „verrassend en verbluffend” hoe goed prof. Den Hertog de theologische literatuur beheerst. „„In dat jaar verscheen dit boek, en op bladzijde 33 en 34 staat dat.” U zei dat niet om te pronken, maar om de discussie verder te brengen.”

Dat zijn gaven van God, zegt ds. Buijs. „U beseft dat ook. U zei eens: „Ik ben gezegend met een heel sterke gezondheid maar ik weet dat ik die ook zomaar kwijt kan raken.”

Prof. Den Hertog diende de kerken in hun breedte, aldus de preses. „U was geen pion van een bepaald deel van de kerk, maar u had het geheel op het oog.”

Na een toespraak van ds. A. van der Zwan namens het curatorium van de universiteit spreekt prof. Den Hertog een dankwoord uit. Hij zegt onder meer dat hij weet heeft van „heel veel lek en gebrek” maar dat hij zijn werk heeft gedaan „door de genade van God.”

Ethiek staat of valt volgens hem met het besef dat gelovigen in Christus Jezus zijn en goede werken doen die God vantevoren heeft bereid om daarin te wandelen. „Luther zei eens: het is onmogelijk dat een mens niet blij wordt van het afzien van zichzelf en het zien op de Heere.”