„Sommige kinderen hebben het recht om niet geboren te worden”, lazen wij afgelopen zaterdag in de Volkskrant. Een zin die ons koude rillingen bezorgde. Verplichte anticonceptie voor onmachtige ouders via gesprekken en lichte dwang. Wie kraamt er dergelijke onzin uit, vroegen wij ons af. Totdat we de afzender zagen staan: CDA-wethouder Hugo de Jonge. Zijn wij echt lid van dezelfde partij?

Dit is niet ons CDA. Natuurlijk moeten er gesprekken worden gevoerd en oplossingen voor problemen worden gezocht, maar het CDA staat voor de waarde van al het leven, keuzevrijheid en lichamelijke integriteit. Waarden die met deze gedachtegang echt de kop in worden gedrukt, om nog maar te zwijgen over alle ethische dilemma’s.

Het grootste struikelblok is dat hiermee geen enkel probleem waar mensen mee kampen, wordt opgelost. Ze hebben schulden, zijn verslaafd of voelen zich psychisch niet goed. Daar moet iets aangedaan worden. Verplichte anticonceptie is echt een vorm van symptoombestrijding terwijl keihard voorbij wordt gegaan aan de oorzaak.

Wanneer het niet om een wethouder van CDA-huize was gegaan, was bovenstaande minder pijnlijk geweest. Weglopen van je échte verantwoordelijkheid past niet bij ons CDA. Volgens ons moet je de zwakkeren in de samenleving helpen. Onbekwame ouders preventief steriliseren is weglopen voor je taak.

Wat bedoelt wethouder De Jonge overigens met ”onbekwaam”? Wanneer ben je als ouder ongeschikt? Met gemak zouden we niet een tiental mensen, maar wel tientallen procenten van de Nederlandse bevolking onder deze groep kunnen vegen. Ouders met torenhoge schulden, een handicap, verslaving, chronische ziekte, relatieproblemen en gedragsafwijking kunnen in principe allemaal als ongeschikte ouders worden weggezet. In de wereld van De Jonge is alleen nog plaats voor perfecte gezinnen waar nooit iets fout gaat. Nou, die bestaan niet en daar kunnen wij allebei over meepraten.

Het is een hellend vlak waarop de, in naam christendemocratische, wethouder zich begeeft. De overheid en de professionals bepalen wel wat goed voor je is. Als CDA geloven wij in gespreide verantwoordelijkheid en solidariteit. Dit betekent dat overheid en een sterke samenleving de zorg voor de zwakkeren op zich nemen en eerlijk verdelen.

Het is pijnlijk en moeilijk dat op het eerste gezicht ”onbekwame” ouders kinderen krijgen. Maar het enige wat ons écht buikpijn geeft zijn wereldvreemde mannen in stadhuizen die vanachter bureaus bepalen wie wel en niet mag leven.

De auteurs zijn beiden actief voor het CDA.