Het is geen geheim dat in de achterban van deze krant zeer verschillend en soms uiterst kritisch wordt gedacht over de EO en de manier waarop hij zijn missie gestalte geeft. De onrust die uit de open brieven spreekt, komt van mensen die al jarenlang loyaal zijn aan de EO. Verschillenden van hen zijn of waren actief bij de omroep betrokken door hun medewerking aan programma’s.

De bekende druppel die de emmer bij de verontrusten nu doet overlopen, is de benoeming van Tom Mikkers, tot voor kort algemeen secretaris van de Remonstrantse Broederschap en getrouwd met een man. Zijn aantreden bij de EO is echter niet het enige punt van zorg. Al langer klaagt een deel van de achterban dat de EO niet meer de omroep is die de oprichters bijna vijftig jaar geleden voor ogen stond.

Eerder zorgde de benoeming van Arie Boomsma voor onrust. Zijn tv-serie ”Veertig dagen zonder seks” was voor een deel van de EO-kijkers, ondanks de positieve doelstelling van het programma, echt een brug te ver. Ook het programma ”De kist”, waarin gesprekken met bekende Nederlanders over de dood worden gevoerd, is niet onomstreden. En, om niet meer te noemen, de invulling van de EO-Jongerendag met snoeiharde muziek van christelijke bands die zich in hun stijl nauwelijks onderscheiden van popgroepen, is al jaren een punt van zorg.

Enkele jaren geleden ontfermde de EO zich behalve over de Joodse Omroep ook over de IKON, die werd opgeheven. Dit had logischerwijs tot gevolg dat de EO sommige programma’s van de IKON overnam. De toon en inhoud van die programma’s is duidelijk anders dan die van de EO. De omroep verdedigt dit door erop te wijzen dat het EO-logo alleen op het tv-scherm verschijnt als de inhoud van het programma past bij de missie. Zo niet, dan is de EO slechts doorgeefluik.

De vraag rijst of deze aanpak genoeg is om verwarring bij de kijkers te voorkomen. En hoe verhouden de mensen die de EO aanneemt om IKON-achtige programma’s te maken zich tot het geheel van de omroep? Worden zij straks ook ingezet voor andere programma’s? De zorgen die in de open brieven hierover worden geuit, zijn niet ten onrechte. Is de EO bezig zijn grondslag te verruimen? Feit is dat de oprichters van de EO in het verleden fundamentele kritiek hadden op het theologische gehalte van IKON-uitzendingen.

Het is niet eenvoudig om een christelijke omroep te zijn in een bij uitstek seculiere omgeving als ons omroepbestel. Wil de EO dat op geloofwaardige wijze doen, dan zal hij zich moeten bezinnen op zijn koers. Daarbij is een open en eerlijke communicatie met de leden uit de volle breedte van de achterban essentieel. Minstens zo belangrijk is dat de EO teruggaat naar zijn oorspronkelijke grondslag en missie en daaraan vasthoudt.