Samsom vraagt of Ruttes recente aansporing, gericht aan het adres van een Turkse demonstrant, om „op te pleuren naar Turkije wel zo gelukkig was. Had u geen andere woorden kunnen gebruiken, bijvoorbeeld: „Gedraag je”, „schaam je”, of „doe zelf normaal man?” Als de demonstrant een Nederlander was geweest had Rutte zijn vocabulaire waarschijnlijk gematigd, suggereert Samsom. Hij trekt een parallel met een eerdere pittige uitspraak van Rutte, namelijk dat uitgereisde jihadisten beter in Syrië kunnen sneuvelen dan terug te keren naar Nederland. „Toen verdedigde u zich door te zeggen: Iedereen is het met mij eens.” Het punt van Samsom is dat de mens Rutte mag zeggen wat hij wil, maar dat hij als premier ook moet samenbinden. „U heeft een grotere verantwoordelijkheid dan het zeggen van dingen waar iedereen het mee eens. Af en toe breekt de nogal sterke persoonlijkheid Rutte door het pantser van de premier heen. Pleur op hoort niet bij de mensen die in dit land wonen. U moet verbinden. Als u gretig blijft herhalen wat 99 procent van de mensen in dit land wilt horen, maak ik mij zorgen.” Rutte houdt voet bij stuk: Ook als premier mag hij af en toe zeggen wat hij wil. „Over normen en waarden kun je eindeloos op een abstract niveau blijven spreken, net zoals het CDA dat doet, maar soms moet je zeggen waar het op staat”, aldus Rutte. Vanuit de Kamer klinkt hoongelach.