In 2004 verscheen er een bericht in de media dat de toen razend populaire Scooby Dootouwtjes een verhoogd risico op kanker gaven. Twee weken lang kwam op de radio en in kranten de ene na de andere deskundige aan het woord. De Tweede Kamer boog zich over Kamervragen van de SP over de risico’s. Ondertussen hadden ouders allang een beslissing genomen. De touwtjes verdwenen massaal in de kliko. Binnen enkele weken werd er geen touwtje meer verkocht.

Blijkbaar maakten politici en ouders zich enorme zorgen en wilden ze geen enkel risico nemen voor de lichamelijke gezondheid van kinderen. Alleen al het vermoeden dat deze touwtjes een verhoogde kans zouden geven op het ontwikkelen van kanker, zorgde ervoor dat het onderwerp uiterst serieus genomen werd.

Hoe anders is het bij de mogelijke risico’s van curettage voor een vrouw. In de tweede helft van 2015 verscheen er een onderzoek van het AMC in Amsterdam waaruit blijkt dat vrouwen die gecuretteerd worden een verhoogd risico hebben op een vroeggeboorte bij een eventuele volgende zwangerschap. De kans dat een volgende zwangerschap eindigt in een vroeggeboorte vóór 32 weken is zelfs 70 procent hoger dan bij vrouwen die zich nooit hebben laten curetteren!

Zorg

Per jaar worden er ongeveer 13.000 kinderen te vroeg geboren. Een enorme zorg, omdat deze kinderen er levenslange gevolgen aan over kunnen houden. In de jaarrapportage van de Wet afbreking zwangerschap is te lezen dat 78 procent van de abortussen gebeurt via curettage, eventueel gecombineerd met een medicinale abortus. De risico’s van deze behandeling zouden al voldoende aanleiding moeten geven voor een grote voorlichtingscampagne.

Casa-abortuscentra vermelden echter nog steeds op hun website dat vrouwen volgens de literatuur na een curettage geen vergrote kans hebben op een spontane abortus. Dit is zeer tegenstrijdig. In hun jaarverslag is te lezen dat er stapsgewijs een medicijn wordt toegepast en ingevoerd bij curettage. Dit zorgt ervoor dat de baarmoedermond week wordt gemaakt om beschadiging daarvan te voorkomen. Daarmee wordt het risico wel degelijk erkend.

Gevolgen

Indirect heeft curettage nog veel ernstigere gevolgen. Als een kindje voor de 32e week wordt geboren, bestaat de kans op loslaten van het netvlies van het oog, waardoor slechtziendheid kan optreden. Denk verder ook aan het feit dat de longetjes van zo’n vroeggeboren kind nog niet rijp zijn, waardoor beademing moet worden toegepast. Als er bij 36 weken nog beademd moet worden, loopt het kind een chronische longziekte op. Grotere of kleinere darmproblemen kunnen zich voordoen doordat het darmslijmvlies beschadigd kan worden.

Er zijn wereldwijd verder honderden wetenschappers die zich bezighouden met onderzoek naar de relatie tussen abortus en de ontwikkeling van borstkanker. Zij onderzoeken bijvoorbeeld de relatie tussen vroeggeboorte en niet uitgerijpte melkklieren. In de laatste uitgave van ”Leef magazine”, uitgave van stichting Schreeuw om Leven, wordt op deze relatie uitgebreid ingegaan. Ook besteedt het blad aandacht aan het merkwaardige verschijnsel dat er blijkbaar twee tegenovergestelde conclusies op basis van onderzoeken mogelijk zijn. Waar de ene onderzoeker concludeert dat er een relatie is tussen abortus en een verhoogde kans op de ontwikkeling van borstkanker, zegt de andere onderzoeker juist dat er geen relatie is. Voor beide conclusies zijn tientallen onderzoeken beschikbaar.

Eerlijke voorlichting

Toen in 2004 bleek dat de Scooby Dootouwtjes een verhoogd risico op kanker zouden kunnen geven, was Den Haag er als de kippen bij om maatregelen te nemen. Helaas wordt er zo niet gereageerd in het geval van risico’s bij een abortus voor de gezondheid van de vrouw en eventuele volgende kinderen. Op de website van de Casa-abortuscentra is zelfs te lezen dat het „helaas” nog steeds voorkomt dat „sommige huisartsen hun neutraliteit bij de begeleiding van de besluitvorming van de cliënte laten varen en negatieve gevolgen voor de vrouw suggereren.” In Nederland is abortus gratis doordat het wordt betaald door de overheid. Dan mag je op zijn minst van de overheid verwachten dat ze als eis stelt dat abortuscentra eerlijke voorlichting geven!

Het zou goed zijn als iedere vrouw die een abortus overweegt van tevoren een informatieve brochure meekrijgt met daarin de volledige beschrijving van de abortusprocedures, mogelijke risico’s en welke hulp er geboden kan worden bij de verschillende noodsituaties. Ook zou hierin informatie moeten staan over alternatieve hulp die voorhanden is. Dit gebeurt immers ook bij elke andere medische ingreep. Niemand is erbij gebaat dat een vrouw na de abortus met problemen te maken krijgt terwijl die voorkomen hadden kunnen worden.

De auteur is directeur van de stichting Schreeuw om Leven.