Maandag 19 april. De zaal van Schouwburg Amstelveen is redelijk gevuld. Voor oudere aandeelhouders is de extra vergadering een dagje uit. Met een verrekijker volgt een veteraan achter in de zaal gespannen de verrichtingen voorin.

Het is ook niet het minste onderwerp dat op de agenda staat: het openbaar bod van Société Air France SA op de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij. Daarover, en alléén daarover mogen de aanwezigen zich uitspreken. De omstreden bonussen voor de bestuurders is geen agendapunt. Nu even niet.

Toch krijgt de KLM-top ook over de fusieplannen genoeg kritiek te verduren. Met name kleine beleggers zijn niet gelukkig met de hoogte van het Franse bod. Een oproep van aandeelhouder Schukken om hier vooral niet op in te gaan, krijgt applaus. „Deze overname past in het rijtje Fokker en Dasa, Hoogovens en British Steel.”

Eind september maakten Air France en KLM hun plannen bekend om één bedrijf met twee luchtvaartmaatschappijen te vormen. De Fransen bieden bij de verkapte overname elf aandelen en tien warrants in ruil voor aandelen KLM. De warrant geeft een eigenaar het recht om op termijn nieuwe aandelen van het gezamenlijke bedrijf te kopen. Het overnamebod was eind september zo’n 784 miljoen euro waard.

Magertjes, roepen veel aandeelhouders. VEB-directeur P. P. de Vries is van mening dat Air France slechts de helft van KLM betaalt. Het bod bedraagt net iets meer dan het eigen vermogen van de Nederlandse maatschappij. „De andere helft krijgen ze voor niets.”

Volgens de KLM-top is het bod gebaseerd op de beurswaarde van het bedrijf en niet op de boekwaarde. „De aandeelhouders bepalen immers de waarde van het bedrijf”, zegt financieel directeur R. Ruijter. Het antwoord zint De Vries maar matig. KLM heeft -in zijn optiek- de lage beurskoers vooral te danken aan „slecht management.”

KLM kan volgens de VEB best zelfstandig voortbestaan, gezien de betere financiële vooruitzichten. De Vries verwijst naar de vorige week gepubliceerde winstverwachting, waarin de maatschappij een duidelijke winst verwacht in plaats van break-even. „KLM is binnenkort meer dan gemiddeld winstgevend.” De Vries vindt dat KLM de onderhandeling gewoon „slecht” heeft gevoerd. „Nederland staat in de wereld bekend om zijn handelsgeest. Van Wijk heeft met deze onderhandelingen die naam bezoedeld.”

Een zelfstandig voortbestaan van KLM is uitgesloten, benadrukt de topman. Als afschrikwekkend voorbeeld noemt hij maatschappijen die het niet gered hebben: Swissair, Sabena, PanAm. „Ik heb van de 85 jaar dat KLM bestaat er bijna 33 bij dit bedrijf gewerkt. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is afstand te doen van de zelfstandigheid. Maar het is noodzakelijk.”

De Franse bieding is waarschijnlijk het beste wat KLM op dit moment kan krijgen. „Wij kunnen niet naar Air France teruggaan om een hoger bod. Het antwoord staat bij voorbaat vast: Nee. En een ander bod is er niet, en als dat er al zou zijn dan zou dat zeker niet hoger zijn. Als we het bod van Air France nu niet accepteren, hebben we niets.”

De hoogte van het bod van Air France is gebaseerd op de zwakke strategische positie van de Nederlandse maatschappij. „KLM is actief op een kleine markt met weinig uitbreidingsmogelijkheden”, aldus Ruijter. Die positie drukt de beurskoers van KLM in vergelijking met concurrenten die wel over een grote thuismarkt beschikken.

Air France koopt KLM als minimaal 70 procent van de aandelen bij de bank wordt aangeboden. De biedingstermijn loopt af op 3 mei om 11.00 uur. De directie zegt „geen idee” te hebben over het aantal dat inmiddels is aangeboden. De grote institutionele beleggers zouden volgens Van Wijk wel instemmen met het bod.

Stemmen is er voor de aandeelhouders niet bij op deze extra aandeelhoudersvergadering. De enige mogelijkheid die zijn hebben om hun afkeuring over het bod te laten blijken, is hun aandelen niet aan te bieden aan de Franse maatschappij.

„Wat doen we hier eigenlijk?” vraagt een belegger zich vertwijfelt af. Aandeelhoudster U. B. Stadlander berust in haar lot. „Helaas, het is te laat om het huwelijk te voorkomen.” De KLM-top krijgt van een ander toch nog een compliment. „Gelukkig hebt u, ondanks de samenwerking met de Fransen, bij de lunch nog steeds karnemelk geschonken.”