„Dat lijkt toch super hé! Wegwezen! Weg van die priemende blikken van pa en ma. Ongestoord het web op. Ongehinderd die dvd’s en video’s tot het eind uitkijken. Misschien lijkt het jou ook wel wat? Weg bij de Vader vandaan en dan jezelf volgieten met de zonde: sex, drank en drugs?”

Ds. W. N. Middelkoop, christelijk gereformeerd predikant te Rijnsburg, stelde deze vragen zaterdag aan de meer dan 600 jongeren die naar het Jeugdappèl -16 waren gekomen. Het Landelijk Contact Jeugdverenigingen (LCJ) van de Christelijke Gereformeerde Kerken hield zaterdag een appèldag met als thema ”In beweging”.

In zijn toespraak, getiteld ”Wegwezen!”, hield ds. Middelkoop de jongeren voor dat het „overdadig leven” uit de gelijkenis van de verloren zoon niet betekent dat deze een „schuinsmarcheerder” was. „Dat kan ook als lid van de -16-club: netjes kerkelijk, maar toch werelds en met de deur dicht naar God.”

Zijn toespraak werd onderbroken door een video die aan de hand van herkenbare situaties illustreerde hoe kerkelijke jongeren zich van een indringende preek pogen te ontdoen.

De predikant uit Rijnsburg vervolgde zijn inleiding ”Omkering”: „De verloren zoon verlangt zelfs naar varkensvoer. Ook jij kunt misschien wel via internet naar varkensvoer gaan verlangen. Maar er komt een leegte en een stilte. Vaak hoor je: „’t Moet toch kunnen!” Maar het kan niet meer. Dan komt er beweging. Het blijft niet bij woorden, maar de verloren zoon komt echt in beweging. Bekering is omkering, 180 graden om: terug naar God, naar Huis.”

Ds. M. J. Kater sprak over ”Beweging om jou?!” De Zeister predikant stelde de vraag of de thuiskomst van de verloren zoon wel zo vanzelfsprekend was. Die vader had toch het recht zijn zoon níét te ontvangen? Echter, het geheim van zijn terugkeer lag in het hart van de vader. De gedachte God te moeten bewegen, is heidens. Een bijbelse gedachte is dat God eerder dan wij in beweging was. De verloren zoon wordt weer „kind-in-huis.”

Het huis komt in beweging; maar de oudste zoon is niet in beweging te krijgen. De vader komt opnieuw in beweging om ook hem binnen te krijgen. Zij die God als „werkgever” behandelen, lijken op die oudste. Die denken in de trant van: „Ik moet naar de kerk en naar de -16-club en ik mag niks.” Daarmee krenk je de Vader. Die oudste zoon was wel altijd bij de vader geweest, maar toch een vreemde van hem gebleven. De vader blijft hem en ook ons allemaal met ”kind” aanspreken. De vader blijft bewogen als hij aan de uitnodiging ook een bevel toevoegt. „Zijn dienst is geen harde, maar een hartezaak.”