Vakantie geldt voor iedereen. Is dat wel zo?
Stel het je eens voor. De grauwe muren van je flat zijn al tien jaar de grenzen van je wereld. Je moeder houdt veel van je en zorgt voor je, maar ze moet iedere dag naar haar werk, dus je bent overdag altijd alleen. Je rolt je rolstoel wat heen en weer en luistert elke dag opnieuw naar dezelfde gezangen op je mobiel.
Dit is de werkelijkheid voor Andrey. Hij heeft een verstandelijke en een lichamelijke beperking. Zijn wereld is ontzettend klein. Zijn moeder Lydia doet alles wat in haar vermogen ligt om hem te verzorgen. Ze geeft hem zelf thuis les, in de avonduren na het werk. Ze zou hem graag mee naar buiten nemen, maar dit kan al jaren niet meer. Andrey is te groot geworden voor haar.
Lydia hoorde in de kerk over een zomerkamp voor kinderen met een beperking. Ze meldde haar zoon aan. Twee vrijwilligers tilden Andrey voor het eerst sinds jaren vanuit hun flat op de vijfde verdieping naar buiten. Tijdens het zomerkamp, ver van zijn veilige appartement, voelt Andrey zich ontheemd. Hij houdt zich afzijdig van anderen en rolt zijn rolstoel over de betonnen paden rond het zomerkamp, luisterend naar zijn favoriete gezangen.
Na een aantal dagen observeren durft Andrey uit zijn schulp te komen. Hij maakt voor het eerst vrienden. Zijn zelfvertrouwen groeit en op de laatste avond van het zomerkamp zingt hij zelfs een van zijn geliefde gezangen solo. Zijn moeder Lydia is apetrots op hem en kan niet nalaten God steeds maar weer te danken voor de ‘bevrijding’ van haar lieve zoon.
Voor ons is vakantie een tijd van rust, ontspanning en bezinning. In landen als Oekraïne en Albanië is een zomervakantie voor de meesten onhaalbaar. Overleven is de eerste prioriteit. Kinderen en ouders zitten vast in een cirkel van armoede, isolatie en eenzaamheid.
Het zijn met name de kinderen met een beperking, hun moeders en kinderen in uitzichtloze thuissituaties die een periode van rust en heling goed kunnen gebruiken. Tientallen zomerkampen in onder andere Oekraïne, Moldavië en Albanië openen daarom hun deuren voor deze mensen.
Kinderen met een beperking, die in het dagelijkse leven op geen enkele manier meetellen, ontdekken hun waarde. Moeders, uitgeput door de nooit aflatende zorg, vinden rust en een luisterend oor. Een zomerkamp is vaak het begin van langdurige en structurele hulp.
Wij gunnen iedereen een periode van rust en warmte, of je nu een beperking hebt, arm bent, verslaafde ouders hebt, of moe bent van het gevecht te moeten overleven. Vakantie geldt voor iedereen.
Voor 7,50 euro geeft u een kind een onvergetelijke week. Hoeveel van de duizenden kinderen in landen als Oekraïne, Albanië, Oezbekistan of Moldavië sponsort u? Geef hier.