De bijeenkomst, georganiseerd onder auspiciën van de stichting Agapè, had als thema ”De stad als frontlinie voor de kerk”.

Dr. Barth is vanuit de Redeemer Church in New York werkzaam als Europees coördinator voor gemeentestichting. Hij begeleidt verschillende projecten van kerkgroei in Europese steden. In de stad ziet hij de toekomst van de wereld liggen. „De stad is Gods idee, niet een broeinest van kwaad en ondergang. God heeft de mens bedoeld om in de stad te leven, met als uiteindelijke doel de komst van het hemelse Jeruzalem. De bestemming van het paradijs was zich te ontwikkelen tot de perfecte stad.”

Een snelle toename van de stedelijke bevolking gaat echter gepaard met toenemende vijandigheid ten opzichte van het christendom, zo neemt hij waar als trend voor de toekomst. „Steden zijn centra van ongeloof en scepsis.”

Dat belet hem niet om, behalve de gevaren, de even grote kansen te zien; omdat wat in de stad gebeurt de hele wereld beïnvloedt. „We kunnen de invloed van de stad alleen negeren tot onze eigen schade. De stad hééft invloed, alleen is het de vraag hóé de invloed is. Paulus ging van de ene grote stad naar de andere om er het Evangelie te planten, van waaruit het naar het platteland verspreid zou worden. In Manhattan worden Chinezen met het Evangelie bereikt die later vast van plan zijn naar China terug te keren. Dat biedt voor de uitbreiding van het Evangelie immense kansen.”

De stad biedt verder een goede voedingsbodem voor mensen om tot bekering te komen, aldus dr. Barth. Ze zijn er immers afgesneden van hun wortels en cultuur en komen tot de kernvragen van het leven. „Er is een verbazingwekkende geestelijke openheid.”

Maar dan moeten kerken in de steden ophouden elkaar te beconcurreren en mensen hun eigen kerken in te lokken, hield de inleider de ongeveer 300 aanwezigen voor, want de strijd die er in de stad is, is er een tussen geloof en ongeloof. „De meeste mensen in de steden weten niet wat het Evangelie inhoudt. Dat geldt ook voor Amerika. De meerderheid van de Amerikanen gelooft niet in het Evangelie van Jezus Christus. Hun christendom bestaat voor hen alleen uit een moreel stelsel. Amerikanen komen in de kerk om er iets voor zichzelf te zoeken, om een beter leven en huwelijk te hebben. We hebben het hart van het Evangelie verloren.”

Dr. Barth constateert dat veel voorgangers niet toegerust zijn om de specifieke doelgroepen in de stad te bereiken, namelijk de machtigen en de zwakken van de samenleving. Ook zijn ze vaak niet in staat om zich te verstaan met moslims, hindoes of andere religieaanhangers. Wereldwijd bezien zijn de Europese steden het minst bezocht met het Evangelie. Barth schat dat in de meeste Europese landen minder dan 1 procent van de bevolking door het bijbels geloof is beïnvloed.

God blijft echter bezorgd over de steden, zei hij. Dat blijkt wel uit de Bijbel zelf: Ninevé, Babylon. „God is aan het werk in Europese steden, vooral door middel van de migrantenkerken. Al is de kerk zwak en functioneert zij bijna ondergronds, de infrastructuur is nog in stand. De wereld komt steeds meer naar de steden toe. Dat geeft behalve grote problemen ook grote nieuwe kansen.”

Dr. Peter van de Kamp, docent aan de Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt in Kampen, bepleitte op de bijeenkomst een kerk die „een hart voor de stad” is - als toevluchtsoord en toerustingscentrum. Een kerkelijke gemeente die, vanuit een houding van kritische openheid, in de stedelijke samenleving wil functioneren, houdt het vol als zij een liefdevol hart voor de stad heeft als leefplek van mensen. De navolgers van Christus zijn bicultureel: ze nemen volop deel aan het stadsleven, maar weten zich ook burgers van het hemelse Koninkrijk. De kerk gaat mee met de stedelijke samenleving, honoreert en accepteert deze; maar zal ook, als een tegencultuur, de negatieve aspecten van de stad trotseren en corrigeren.

Dr. Siebrand J. Wierda, christelijk gereformeerd predikant in Amsterdam en werkzaam als gemeentestichter, pleitte voor het maken van strategische keuzes voor stadskerken. Christenen moeten volgens hem ín de stad werken - niet naast, tegen, boven of ván de stad zijn (dat wil zeggen: daarin opgaan als „grijze muizen”). Er is sprake van een tweezijdige relatie: je houdt van de stad, draagt de pijn mee; maar corrigeert en beïnvloedt ook: vanuit de nieuwe identiteit in Christus. De houding van de kerk is er een van noch assimileren noch isoleren, maar: met Jeremia (29:7) de vrede in de stad zoeken. „Laten er rechtvaardigen zijn in de stad, in gelovige navolging van de ene Rechtvaardige.”

Nieuwe gemeenten zijn nodig om bruggen te vormen naar onbereikte mensen, aldus Wierda. Bestaande gemeenten moeten verder alle ruimte hebben om te experimenteren. De kerk moet visie, geld en mensen investeren in de steden. Het aantal gemeenten op dit moment is ook veel te klein voor de stad, vindt hij. „Er zijn veel predikanten en gemeentestichters nodig in de steden. Christenen buiten de stad hebben een verandering in mentaliteit nodig om oog te krijgen voor de stad als frontlinie voor de kerk.”