De Verenigde Staten blijven moeite houden met raciale kwesties. Ook kerken in de VS staan voor uitdagingen op het gebied van raciale diversiteit. De Amerikaanse kerken blijven cultureel grotendeels homogeen. Mijn gedachte is dat kerken raciaal divers moeten zijn, en daar dus naar moeten streven.

Het is geen wonder dat de prominente leider van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging Martin Luther King jr. stelde dat zondag de meest gesegregeerde (minst homogene) dag van de week is. Voor wat betreft raciale verzoening en diversiteit op zondagmorgen is er bijna een halve eeuw lang weinig veranderd: de meerderheid van de kerken blijft nagenoeg homogeen.

Er zijn mensen voor wie diversiteit geen kwestie is. Afwijkende kleur, achtergrond, sociaal-economische klasse en cultuur jagen hen geen schrik aan. Ze komen juist tot leven bij diversiteit. Het probleem zit echter in de mensen die diversiteit bewust negeren en weerstaan.

Er bestaan diverse multiculturele kerken, maar dat zijn er niet veel. LifeWay Research concludeerde dat 53 procent van de kerkgangers het niet eens is met de volgende stelling: „Mijn kerk zou etnisch diverser moeten worden.” Met andere woorden, de meerderheid van de gelovigen voelt zich prettig bij het niveau van diversiteit dat in hun gemeente bestaat. Dit stelt teleur.

Maar het huidige evangelicale en culturele klimaat is geschikt om in actie te komen. De waarheid is dat God een volk (enkelvoud) voor Zich maakt uit alle volken (meervoud), mensen uit alle naties, geslachten, volken en talen (Openb. 7:9 en 5:9). De heerlijkheid van de hemel moet daarom in de diversiteit van de kerk worden weer­spiegeld. Multi-etnische kerken zijn een vooruitblik op Gods eeuwige Koninkrijk.

We weten dat dit niet eenvoudig is. Maar dat het lastig is om diversiteit te bereiken, moet ons er niet van weerhouden om eraan te werken.

Elke kerk die de moed heeft om te streven naar diversiteit en de neiging tot homogeniteit wil onderdrukken, zal de volgende vijf waarheden over diversiteit moeten onderwijzen, vormgeven en implementeren.

1. Diversiteit is Bijbels

We hoeven niet diep in de Bijbel te graven om te zien dat Gods hart uitgaat naar diversiteit. Genesis 10 geeft een kaart van volken die werden gevormd na de torenbouw van Babel. God beloofde deze volken zegen door Abraham.

We gaan snel verder naar Jezus. Hij zendt Zijn discipelen (en Zijn kerk) naar de volken. Dat is de reden dat het in het Nieuwe Testament op plaatsen als Handelingen 15, Efeze 2 en 3 en Galaten 3 gaat over het geheimenis van de diversiteit van Jood en heiden. Het Nieuwe Testament beschrijft ook de moeite die veel Joden hadden met een diverse kerk.

De moeite met heterogeniteit is er al vanaf de geboorte van de kerk. Maar omdat diversiteit Bijbels is, moeten kerkleiders het er regelmatig over hebben.

2. Diversiteit vraagt offers

Omdat gelovigen en kerken al meer dan 2000 jaar worstelen met diversiteit, moeten ze zich bewust zijn van het offer dat gevraagd wordt wanneer we mensen met andere achtergronden, sociaal-economische klassen, rassen, etniciteit en culturen verwelkomen. De meest basale offers bestaan uit de culturele voorkeuren van gelovigen en kerken. Het kan gaan om bijvoorbeeld stijl, muziek en structuur. Om een omgeving voor diversiteit te creëren, moeten we een diverse omgeving creëren.

3. Diversiteit vraagt nederigheid

De Joden worstelden met etnocentrisme. Ze geloofden dat ze beter waren dan de heidenen. Dat is precies waar veel blanke christenen mee worstelen. Toch, als we aan een omgeving willen werken die diversiteit bevordert, zullen velen hun trots aan de kant moeten zetten en zullen ze van anderen moeten willen leren, hen verwelkomen en hen volgen.

4: Diversiteit vraagt doelgerichtheid

Diversiteit komt niet vanzelf. Dat is in de geschiedenis wel duidelijk geworden. Het is iets wat alleen tot stand komt als mensen dat willen. Daarom moeten kerken diversiteit helpen creëren door doelgericht een diverse kerk­leiding aan te trekken, diversiteit in de eredienst te creëren en te voorzien in activiteiten die recht doen aan de diversiteit van de gemeente. De meerderheid van de mensen zal het comfort van homogeniteit opzoeken als zij aan zichzelf overgelaten wordt. Als je diversiteit wilt, moet je daar doelgericht aan werken.

5: Diversiteit is een zegen

Ik vind het prachtig wat publicist Trevin Wax zei in zijn artikel over diversiteit ”I Want a Bigger Bible”: „Hoe meer stemmen we horen, hoe dikker onze Bijbel wordt, hoe meer we zien wat er achter onze culturele blindheid bestaat.”

Wat Trevin in wezen zegt, is dat diversiteit in de kerk een zegen is. Diversiteit verbreedt ons perspectief, verdiept ons begrip en zelfs de toepassing van de Schrift. Diversiteit is als de oude melk­reclame: ”goed voor elk”.

We kunnen de diversiteit van ons land niet ontkennen. De steden en gemeenschappen waarin we leven, de onderwijsinstituten waar we leren, de plekken waar we werken en recreëren zijn alle­maal plaatsen waar we diversiteit vinden. Omdat maar weinig Amerikaanse kerken een diverse gemeente zijn, moeten de meeste aan een culturele inhaalslag werken.

Gelukkig doen vele kerken dat en zullen ze ermee doorgaan. Want wil diversiteit wortel schieten en opbloeien in onze kerken, dan vraagt dat op z’n minst van kerken dat ze een Bijbelse visie overbrengen in de prediking en in het onderwijs, dat ze met offer­bereidheid en doelgerichtheid hard werken om het zaad van de diversiteit te laten groeien, dat ze mensen aansporen om hun culturele en etnische trots te leggen op het altaar van Gods glorie en bedoelingen en dat ze inzien dat een diverse gemeenschap rijke zegen behelst.

Als deze vijf waarheden in het kerkelijk leven een plek krijgen, zullen onze kerken in het hier en nu meer laten zien van het eschatologische Koninkrijk van God.

De auteur was tot voor kort leider van 
het evangelicale onderzoekinstituut LifeWay Research. Een uitgebreidere versie van dit artikel is gepubliceerd op 
de website van Christianity Today.