Zeven weetjes over nationale partijconventies VS
Over een week begint de Republikeinse nationale conventie in Cleveland. Een week later hebben de Democraten hun partijbijeenkomst in Philadelphia. Op deze congressen worden als het goed is de kandidaturen van Donald Trump en Hillary Clinton bekrachtigd. Maar wat gebeurt er allemaal op zo’n conventie? Een antwoord op de meest gestelde vragen.
Hoe wordt de locatie gekozen?
Hier gaat een uitgebreide procedure aan vooraf. Het partijbestuur nodigt steden uit om een voorstel in te dienen. Op basis van deze voorstellen worden er finalisten geselecteerd en uiteindelijk kiest het partijbestuur de locatie. Vaak zijn de conventies in swing states. Dit jaar doen de Republikeinen Ohio aan voor hun congres, de Democraten Pennsylvania. Maar echte invloed op de uitkomst van de verkiezingen in die staat heeft de locatie niet, volgens opiniepeiler FiveThirtyEight.
Wie zijn er aanwezig op de conventie?
Allereerst natuurlijk de kandidaten met hun entourage. Ook talloze kopstukken uit de landelijke en staatspolitiek laten hun gezicht zien. Dit jaar is dat bij de Republikeinen overigens in mindere mate het geval. Onder meer de Bushes, Mitt Romney en Marco Rubio laten verstek gaan vanwege hun slechte relatie met Trump.
Daarnaast vaardigt iedere staat gedelegeerden af. Opgeteld bezetten zij enkele duizenden zitplaatsen. De overige tienduizenden zitplaatsen gaan op aan journalisten, vrijwilligers, internationale gasten, partijmedewerkers en andere relaties uit de partij. De gewone man komt op het partijcongres niet binnen.
Wat gebeurt er allemaal op zo’n conventie?
Het belangrijkste is natuurlijk het kiezen van de presidentskandidaat. Maar er gebeurt meer. Er wordt driftig onderhandeld over het partijprogramma –voor zover dat niet voorgekookt is– en de partijregels worden scherp onder de loep genomen. Daarnaast geven veel vooraanstaande partijgenoten een speech en is er ook ruimte voor aanstormende talenten op het podium. Zo gaf op de Democratische conventie van 2004 een zekere jonge senator een toespraak: Barack Obama. De rest is geschiedenis.
Over dat stemmen: komt er nu eigenlijk nog een ‘brokered convention’?
Nee, daar lijkt het niet op. Bij een brokered convention heeft geen enkele kandidaat een absolute meerderheid van de gedelegeerden achter zich. Zowel Trump als Clinton is wel verzekerd van deze meerderheid. Weliswaar probeert een groepje Republikeinse gedelegeerden de regels te veranderen om Trump alsnog tegen te houden, maar zij maken vooralsnog geen schijn van kans.
Want moeten alle gedelegeerden conform de uitslag in hun staat stemmen?
Tenzij de regels alsnog aangepast worden, moeten bijna alle gedelegeerden in de eerste ronde op de kandidaat stemmen waartoe zij door de kiezers in hun staat de opdracht hebben gekregen. De zogenaamde supergedelegeerden bij de Democraten zijn echter vrij om te kiezen en dat geldt ook voor Republikeinen uit een paar staten. Hoe meer stemrondes er plaatsvinden, des te meer gedelegeerden er de vrijheid krijgen om hun eigen keuze te maken.
Zitten de deelnemers echt vier dagen opgesloten in een zaal?
Nee, alles gaat op z’n Amerikaans. De tienduizenden aanwezigen krijgen om het conventiegebouw heen een grote show voorgeschoteld. Er kunnen complete uitdossingen worden aangeschaft om je steun aan een kandidaat te laten zien, er zijn evenementen omheen en het is vooral een kans om ook goed aan je netwerk te bouwen.
Klopt het eigenlijk dat kandidaten vaak stijgen in de peilingen na de partijconventies?
Vaak zie je inderdaad dat kandidaten een zogeheten bounce krijgen, ze schieten even omhoog in de peilingen. Gemiddeld levert dit op het hoogtepunt zo’n zes procentpunt op. Dat effent zich vanzelf weer uit en bovendien hebben beide partijen een conventie – en dus dit voordeel. Uiteindelijk worden de verkiezingen niet beslist op een congres. De weg naar november is nog lang.