„In Nederland heeft de ontvangst van vluchtelingen twee gezichten”, aldus Voordewind, die dinsdag terugkeerde van een meerdaags werkbezoek aan Turkije. „Enerzijds een warm welkom voor asielzoekers, tegelijkertijd lees je over varkenskoppen die worden neergelegd op de plek waar een asielzoekerscentrum moet komen.”

Bij de Turkse bevolking is er geen sprake van weerzin tegen de buitenlanders en zijn geen demonstraties zoals in Nederland, hoorde hij van vluchtelingen­organisaties. „De Turken komen meteen met voedsel, dekens en matrassen. Hartverwarmend.”

Voordewind heeft respect gekregen voor Turkije. „Dat land herbergt de meeste vluchtelingen: 2,7 miljoen Syriërs en 300.000 Afghanen en Irakezen. Het gaat om 5 procent van de bevolking.” Ter vergelijking: in Nederland vroegen vorig jaar 43.093 mensen asiel aan en kwamen 13.845 mensen het land binnen in het kader van gezinshereniging.

Natuurlijk is in Turkije niet alles koek en ei, benadrukt Voordewind. Zo wil het land het geld dat de EU beschikbaar stelt voor de opvang van vluchtelingen via eigen organisaties uitgeven. Dat is tegen de afspraken. Premier Rutte heeft steeds gezegd dat er geen cent van de EU-steun via de Turkse overheid mag worden besteed. Turkije doet dat toch, om tegelijkertijd ook de eigen bevolking te helpen. „Ze willen voorkomen dat arme Turken met scheve ogen naar de vluchtelingen gaan kijken.”

Daarnaast komt er veel kinderarbeid voor. Dat komt doordat er te weinig scholen zijn voor vluchtelingenkinderen. Werkgevers gebruiken hen als goedkope arbeidskrachten. Ze hoeven dan geen werkvergunning aan te vragen voor Syrische mannen. Die kunnen daardoor echter niet aan het werk komen om hun gezin te onderhouden en huur te betalen.

Voordewind wil dat de EU daar wat aan doet. „De kinderen moeten naar school. Anders groeit er een verloren generatie op.”