Het keurmerk wordt duidelijk zichtbaar aangebracht op de buitenkant van de taxi. Op de zij- en de achterkant van de auto’s komt een sticker met het logo, een dwars geplaatst blauw nummerbord met de letters T en X en daartussen een rood kroontje. Onderaan staat het jaar van afgifte. Het keurmerk geldt drie jaar. Een stichting controleert de taxibedrijven. Gaan die in de fout, dan lopen ze het risico tussentijds het keurmerk kwijtraken.

Het Koninklijk Nederlands Vervoer (KNV) zit als brancheorganisatie achter het initiatief voor een sector die in een kwade reuk staat. Na het vrijgeven van de taximarkt in 2000 zijn er veel nieuwe bedrijven toegetreden, maar niet alle kunnen zich kwalitatief meten met de gerenommeerde bedrijven, erkent het KNV.

Volgens het KNV schortte het vooral aan de dienstverlening bij die nieuwkomers. Het TX-keurmerk moet dat probleem verhelpen. Bedrijven krijgen het keurmerk alleen na te zijn doorgelicht op veiligheid, comfort en goede omgangsvormen van de chauffeurs.

De Consumentenbond is gematigd positief. Volgens de bond kan het keurmerk „een stap richting kwaliteitsverbetering zijn”, maar lijken de normen vooral te gaan over de organisatie van taxibedrijven. Consumenten krijgen „weinig concrete garanties voor kwaliteit.” Zo zou het keurmerk helderheid moeten scheppen in het „onbegrijpelijke tariefsysteem.” Ook moeten klanten er bijvoorbeeld van op aan kunnen dat de chauffeur altijd de kortste route neemt.

Taxichauffeurs moeten vanaf 1 juli een examen afleggen. Eenzelfde soort maatregel heeft volgens Peijs in Londen al zijn vruchten afgeworpen. De chauffeurs worden getest op rijvaardigheid, stratenkennis, sociale vaardigheden, kennis van de auto en relevante regels. Het gaat om een eenmalig examen; het diploma blijft levenslang geldig. Alleen degenen die voor 1 juli 2001 een voor taxi’s verplichte chauffeurspas hadden, zijn vrijgesteld.