Eerst bij Camerons belofte van een referendum. Uit Europa: ja of nee. Toen het ”ja” werd, viel men elkaar opnieuw in de armen. Cameron toonde zich geschokt, alsof het referendum niet zijn idee was. Jongeren waren verbijsterd en boos. Jammer dat de meesten van hen niet hadden gestemd. Op de beurzen brak paniek uit. Geoefende koffiedikkijkers zagen het koninkrijk op alle terreinen instorten. Het financiële hart zou Londen ontvluchten, een veilig heenkomen zoeken op het continent. Een nieuwe invasie vluchtelingen wacht ons. Ditmaal angstige Britten. Vooral bankiers. Al dan niet in bootjes. Binnen het EU-kamp halen sommigen opgelucht adem. Laat gaan, die lastige partner.

Na jarenlange groei krimpt nu de EU. Het is straks 28-1. Blijft het daarbij? Of volgen er na de afvallige Britten nog andere lidstaten? De Engelse ziekte verspreidt zich immers razendsnel over Europa. Overal duikt het referendumvirus op, gevoed door opgekropte boosheid. Breekpunt zijn de onbeperkte immigratie en het vrije verkeer van personen. Niet alleen vrachtwagenchauffeurs klagen over oneerlijke concurrentie op de arbeidsmarkt. Letten, Polen en Roemenen vervangen alweer de iets duurdere Zuid-Europeanen. In het Verenigd Koninkrijk veranderde in korte tijd de bevolkingssamenstelling in veel steden op ingrijpende wijze. Maar ook elders gebeurde dat. Autochtonen werden vreemdeling in eigen stad en straat. Er ontstonden parallelle samenlevingen van samenklonterende groepen. Integratie bleek een illusie. Dat geldt in sterke mate voor mensen met een islamitische achtergrond. De islam is nu eenmaal meer dan religie. Het is een politieke overtuiging, uit op wereldheerschappij. Jarenlang konden haatpredikers hun gang gaan in West-Europa, dat daar nu de vruchten van plukt. Terroristische aanslagen bevorderden de angst voor de islam niet weinig. Hoeveel nu nog slapende IS-cellen herbergt Europa? Mensen in wie de duivel gevaren is en die voor de ergste wreedheden niet terugdeinzen. De brexit komt dus niet zomaar uit de lucht vallen. Voor de jihadisten een geschenk van Allah aan het eind van de ramadan.

Chaos maakt zich meester van Europa. De jongere lidstaten verzetten zich meedogenloos tegen het opnemen van vluchtelingen uit het Midden-Oosten. Bang het paard van Troje binnen te halen. De EU kan zomaar uit elkaar spatten. En dan…? Het is de strijd der geesten, van kwade machten die hun duivels spel spelen. „De wereld staat in brand; de hel is ontwaakt”, schreef iemand.

De vraag is aan welke kant wij staan.