Wie al mijmerend tussen de bloeiende rododendrons en azalea’s doorwandelt, zal zich één ding snel afvragen: in hoeveel fotoalbums is het park in Lisse inmiddels te bewonderen? Er zullen namelijk niet veel attracties in Nederland zijn waar zo ontstellend veel wordt gefotografeerd. „Lach eens”, klinkt het keer op keer. En: „Say cheese.” Aziaten zeggen het op hun manier.

Op de kaart

Mensen houden van bloemen. Even op de -al dan niet digitale- gevoelige plaat: blauwpaarse hyacinten op de voorgrond, gezinnetje daarachter, met de beroemde Groningse molen uit 1892 als decor. Prachtig!

Keukenhof staat al 55 jaar op de kaart. Internationaal. De blik is dit jaar vooral gericht op bezoekers uit Midden- en Oost-Europa. Terreuraanslagen in de Verenigde Staten en het uitbreken van de SARS-epidemie in Azië hebben de stroom bloemenliefhebbers uit die windstreken behoorlijk opgedroogd. In 2000 wist de expositie in de Duin- en Bollenstreek 798.000 bezoekers te trekken, vorig jaar waren dat er slechts 670.000. Nog altijd een respectabel aantal.

Vreemd genoeg valt er ook in Nederland nog wel wat missiewerk te verrichten. Directeur J. Wessel sprak bij de opening van het park, twee weken geleden, over het Euromast-syndroom. „De naamsbekendheid van Keukenhof onder Nederlanders is heel groot, maar velen van hen zijn er nog nooit geweest. Daar willen we wat aan gaan doen.”

Hoe is het ooit begonnen? In de 15e eeuw werd het landschap in het huidige Keukenhof-gebied gekenmerkt door bossen en duinen. Jacoba van Beieren, gravin van Holland, Zeeland en Henegouwen, was de baas. Zij organiseerde er jachtpartijen. Haar personeel verzamelde op het terrein kruiden voor de keuken van het kasteel. Een keukenhof dus.

Engelse landschapsstijl

De landschapsarchitect Zocher stond in 1857 aan de basis van wat nu Keukenhof heet. Hij liet zich inspireren door de Engelse landschapsstijl. Na de Tweede Wereldoorlog kwam een groep bloembollenkwekers en -exporteurs met het plan om hun sector voor het voetlicht te brengen. Het resultaat mag er na 55 edities zijn: Keukenhof is de grootste lentebloemententoonstelling ter wereld.

De tuin is bepaald geen pretpark. Dat het merendeel van de bezoekers volwassen is, is daarom geen verrassing. Opvallend veel ouderen bewegen zich over de paden en lanen, al dan niet per rolstoel. „Jannie, ik zeg het nog eens. Dit is fan-tás-tisch. Weet je wel.”

Toch weet de organisatie ook de jeugd te bereiken. Met de speelwei en het dierenparkje bijvoorbeeld. Vooral het doolhof is populair. Ook bij ouders trouwens. Her en der speuren kinderen met een flink stuk karton in hun handen naar antwoorden op vragen in de ”Bollenbozen Kwis”. ”De ene bloem bloeit eerder dan de andere. Dit zijn drie bloemen: a. tulp b. sneeuwklokje c. crocus. Wat is de juiste volgorde?” De oplossing is ergens in het park te vinden.

Na enig gespeur weten de jongeren dat de bloembollen in Keukenhof in laagjes boven elkaar zijn geplant: de lasagnetechniek. Eerst bloeit de bovenste soort, vervolgens de bollen eronder. Ouders vinden dit wellicht allemaal wat te simpel. Probeer dan maar eens het volgende rijtje uit uw hoofd te leren: Allium, Chionodoxa, Bellevalia, Fritillaria meleagris, Leucojum en Camassia. Bent u er nog? Het zijn allemaal bloembollen. Te vinden in Keukenhof.

Kunst

Met alleen een flinke portie -al dan niet bloeiende- bloembollen is Keukenhof echter niet helemaal getypeerd. Er is een Historische tuin, een Natuurtuin, een Japanse Natuurtuin en drie speciale kleurtuinen. Daar komen de (tijdelijke) bloemenshows nog bij. Komende week is de gerbera aan de beurt, direct daarna de narcis en de iris. En zo loopt het programma door tot en met 20 mei. Liefhebbers van kunst komen eveneens aan hun trekken. Voordat de honderd bronzen beelden van 24 kunstenaars bewonderd zijn, is de dag een flink eind verstreken.

voetnoot (u17( Keukenhof is tot en met 20 mei dagelijks geopend van 8.00 tot 19.30 uur (kassa sluit om 18.00 uur). Voor meer informatie tel. 0252-465555 en www.keukenhof.nl.