In oude tijden is vaker geprobeerd te morrelen aan de zeven dagen, maar zonder succes. Hendriks noemt het oude Egypte en China als voorbeelden. „Daar bestond een week lange tijd uit tien dagen. Mensen hebben tien vingers. Ons rekenstelsel is gebaseerd op het getal tien. In de Bijbel is sprake van een week van zeven dagen.”

Een week van zeven dagen brengt heil en geluk, aldus Hendriks. „Dat ritme past bij de mens. Zo zijn we door God gemaakt. Bij dat ritme voelt een mens zich goed. (…) De Franse revolutie heeft geprobeerd de 10-daagse week weer in te voeren. Het bleek niet te werken. (…) Na de Russische revolutie in 1917 is het in Rusland opnieuw geprobeerd. Het systeem faalde. Stalin probeerde het in 1929 opnieuw met een week van vijf dagen en later zes. Het experiment mislukte. De Bijbelse zeven dagen bleken steeds het meest gunstige levensritme te zijn voor de mens.”

Rust is een kernpunt in de Bijbelse manier van werken. „Een mens moet op tijd ophouden met werken. Niet te snel stoppen. Maar ook niet te lang doorgaan. Ons werk is begrensd. „Wie niet van ophouden weet gaat aan vlijt ten onder.”