Het Europees Hof concludeert dat de activisten tijdens hun detentie in eigen land geen geschikte medische zorg hebben gekregen voor hun gezondheidsproblemen. Zo had Leyla Yunus onder meer last van diabetes en galstenen, en had haar man een chronische verhoogde bloeddruk. Volgens het Hof is hun situatie in de gevangenis verslechterd door gebrek aan goede zorg. Het Hof spreekt zelfs over een „onmenselijke en vernederende aanpak”. De regering in Azerbeidzjan heeft altijd volgehouden dat de toestand van het echtpaar stabiel was en dat ze geen noodzaak zag de twee naar een ziekenhuis over te brengen.

Wel stelden de autoriteiten van het Centraal-Aziatische land het echtpaar Yunus om gezondheidsredenen voorwaardelijk in vrijheid. De twee kwamen daarop in april naar Nederland waar ze een veilig heenkomen vonden. Ons land was een logische keuze aangezien hun dochter hier woont.

De twee waren in Azerbeidzjan veroordeeld tot 8,5 en zeven jaar cel voor fraude en andere misdrijven die hun organisatie zou hebben begaan. Kort daarvoor hadden ze zich kritisch uitgelaten over de mensenrechtensituatie in hun land. Het echtpaar hangt nog een proces boven het hoofd wegens landverraad.