Toen ik Prediker 7 las, en het onderschrift dat de organisatie van deze residentiepauzedienst ons meegaf, te weten: „Hoe leef ik als gelovige, hoe volg ik de Here in een gebroken wereld?” kwam bij mij het beeld van de brede en de smalle weg naar boven. Sommige van u kennen wellicht de prachtige klassieke plaat van de brede en de smalle weg naar aanleiding van Bunyans ”Christenreis”. Toen ik nog jong was hing deze plaat bij mijn opa en oma in huis. En nu hangt hij in ons huis.

In Urk is een hedendaagse versie gemaakt van de klassieke plaat van de brede en de smalle weg. Daarop zijn moderne beelden te zien. Paard-en-wagen zijn ingeruild voor een motor. Op het pad naar de hel staat nu een supermarkt met als tekst ”Elke dag open!”. De zondaar, te herkennen aan de rugzak met zonden, op de hoek bij de smalle poort bleef intact, al maakte de tekenaar een kleine aanpassing: het kostuum van de man op de oude poster wisselde hij in voor een T-shirt, korte broek en een grote hoeveelheid tatoeages. De ”zondagtrein” is inmiddels geaccepteerd als vervoermiddel en staat niet meer afgebeeld. In de nieuwe variant is de hel te bereiken via roltrappen. En op de smalle weg naar de hemel komt de reiziger oog in oog te staan met een dinosaurus. De dinosaurus symboliseert de geestelijke strijd.

Beste mensen, de klassieke en de moderne plaat hebben al voor veel discussie gezorgd, en zullen dat mijn inziens blijven doen. Denken wij als christenen niet vaak dat we gerust op de brede weg kunnen wandelen en toch in de hemel zullen komen?

Verder is er door de jaren heen bezwaar geweest tegen het feit dat die twee wegen zo streng van elkaar gescheiden zijn. Je kunt amper van de ene weg op de andere komen. Hoe kan een mens zich dan nog bekeren? En hoe komt het dan zo vaak voor dat mensen van de smalle weg toch op die brede, gevaarlijke weg terechtkomen?

Gek zou je ervan kunnen worden als je alles, mens en dier en plant en heelal, met je verstand wilt beredeneren. In Prediker zien we dat Salomo, ondanks zijn wijsheid, vasthoudt aan God. Wel heeft hij veel vragen.

Ook ik heb veel vragen. Elke dag opnieuw. Hoe moet ik als christen politiek bedrijven? Doe ik het juiste? Hoe volg ik de Here in onze gebroken wereld?

Ik zie mezelf als een bevlogen mens. Wil me inzetten voor mijn naaste. Ik maak me zorgen over onze gezins- en familiebedrijven in de land- en tuinbouw. Varkenshouders hebben het al geruime tijd financieel zeer moeilijk. Diverse gezinnen leven onder de armoedegrens. Ook een deel van de melkveehouders heeft het financieel zwaar. De vissermannen hebben het regelmatig zwaar. De nertsenhouders worden Nederland uitgejaagd. Ik kom regelmatig met concrete voorstellen om het leed voor deze ondernemers draaglijker te maken. Een meerderheid in de Tweede Kamer voor deze voorstellen is er regelmatig niet.

Nee, er zijn fracties, zoals PVV, SP en GroenLinks, die uiterst negatief, met wantrouwen en onbegrip de land- en tuinbouw bejegenen. Als ze spreken over de veehouderij komen er termen voorbij zoals „volledig ontspoord”, „volledige verziekt”, en ondernemers die „bizar” bezig zijn. Ik vind dat zo oneerlijk en onrechtvaardig tegenover onze voedselproducenten. De realiteit is dat zij met oog voor het dierenwelzijn voor veilig voedsel zorgen, een belangrijke bijdrage aan onze economie leveren en gewoon tot de beste ondernemers van de wereld behoren.

En laten we maar eerlijk zijn: er is zo veel wat we oneerlijk vinden. Een collega die er de kantjes af loopt en toch een mooie bevordering krijgt. Vinden we niet regelmatig dat iemand veel te jong gestorven is? Terwijl een niet-christen oud wordt. Of christenen beleven tegenslagen, terwijl het niet-gelovigen voor de wind gaat. Zoals we hier in deze kerk zitten kunnen we nog veel meer zaken noemen die we oneerlijk of onbegrijpelijk vinden, schat ik zo in. Om nog maar te zwijgen over de waaromvragen: als er dan een God is, waarom hongersnood, natuurrampen en zo veel aanslagen, de moord op een klein kind, het onthoofden van christenen et cetera. We kunnen ervan wakker liggen en het kan ons leven aardig gaan beheersen.

En wat lezen we in Prediker? Of liever gezegd: lezen we niet! De Prediker gaat God niet verdedigen. Hij legt niet uit hoe het allemaal precies zit. In Prediker 7:16 staat „…acht uzelf niet bovenmate wijs.” Vrij vertaald: je kunt jezelf zo vastbijten in een zaak die naar jouw idee recht en eerlijk is en er niet meer uitkomen. Prediker zegt dan: „Waarom zou u uzelf verwoesten?” In hedendaags Nederlands: je wordt er gek van!

De Prediker wijst ons op de valkuilen. Een valkuil is om overdreven correct te zijn. Als politicus kun je gaan denken dat met jouw ideeën de route van God wordt uitgezet. Als christenen in de politiek moeten we erop blijven letten dat we geen kritiek leveren op hoe Hij het nu doet. Als we alles recht willen hebben, lopen we compleet vast.

Ik leerde hier weer uit dat ik mijn plek moet kennen. Diverse zaken zijn op deze wereld niet eerlijk, we krijgen niet waar we recht op denken te hebben. Niet al het onrecht wordt in deze wereld rechtgezet. Ik denk weleens dat het leven vroeger simpeler was. Toen werd aanvaard dat bij een ziekte de één wel ziek werd en de ander niet. Tegenwoordig eisen we van de medische wetenschap dat ze ons beter maakt. Als een familielid zijn leven lang heeft gerookt en 90 is geworden, dan wil ik dat ook. Iets anders is oneerlijk. Toch?

Als je dit allemaal goed tot je laat doordringen, is het risico dat je doorslaat naar een ander uiterste. De andere valkuil is dat je zonder God gaat leven. Want wat maakt het allemaal uit? Het leven is één grote ellende. Laten we pakken wat we kunnen. Dood gaan wel allemaal. Je hebt niets aan Hem, dus ga je je eigen gang. Ik kom deze levenshouding regelmatig tegen.

Salomo geeft echter advies voor momenten als het leven soms moeilijk en uitzichtloos is. Als er zo veel vragen zijn waar je niet uitkomt. De les die Salomo in Prediker ons allen leert is volgens mij deze: al begrijp of snap je het niet, houd vast aan wat je niet ziet. Zijn naam is Jezus. Aan Wie God de Vader alle macht gegeven heeft, in hemel en op aarde. Zorgen? Vertel ze aan Hem in je gebed. Hij was er, Hij is er, Hij zal er altijd zijn.

De auteur is lid van de Tweede Kamer voor het CDA.