Commentaar: Partijcongres verbloemt brute regime Kim Jong Un
Honderden foto’s en filmopnamen zal het opleveren: het congres van de Noord-Koreaanse Arbeiderspartij dat vrijdag in Pyongyang begon. Het congres mag best als bijzonder worden getypeerd, want in 1980 werd de laatste gehouden. In het met ijzeren hand geregeerde land werden daarna enkel nog partijconferenties gehouden – minder groots en belangwekkend. Volgens ingewijden wilde de toenmalige dictator Kim Jong Il de aandacht die zo’n congres trekt niet vanwege de beroerde toestand in zijn land.
Zijn zoon Kim Jong Un denkt daar anders over en wil met dit partijcongres duidelijk maken dat hij de machtigste man van het land is. Militaire parades en indrukwekkende defilés zullen vanaf vrijdag die „nieuwe realiteit” er bij de bevolking inpeperen. En ook speciaal uitgenodigde buitenlandse journalisten mogen die boodschap vanaf vrijdag uitdragen – graag zelfs. Voor hen heeft Kim tijdens het congres mogelijk nog een extraatje in petto: een kernproef.
Op welke brute wijze deze dictator in werkelijkheid zijn land bestuurt, weten tal van burgers maar al te goed. Ze zuchten al sinds februari onder de ”70 dagen slag”. Die komt erop neer dat burgers massaal worden opgetrommeld om in korte tijd allerlei prestigeprojecten te helpen bouwen of aanleggen. En dat allemaal om het beeld van Kim Jong Un als ”weldoener van de natie” kracht bij te zetten. Zo moest er een zorginstelling voor weeskinderen uit de grond worden gestampt, omdat Kim –zo luidde het officiële motief– „oog heeft voor volgende generaties.”
Nóg grimmiger wordt het beeld zodra de camera’s zich op regio’s richten die ver van de hoofdstad Pyongyang liggen. Op de grensgebieden bijvoorbeeld. Vorige week werd vanuit de noordelijke stad Hyesan de verwoesting van 300 huizen gemeld, nadat de bewoners eerder waren verjaagd. Reden voor deze actie: de grensgebieden tot verschroeide aarde maken zodat potentiële ontvluchters van het regime nergens meer tijdelijk onderdak kunnen vinden
Het ontvolken van de grensregio’s is al langer in zwang bij Kim Jong Un. Een dictator die zich als weldoener presenteert, kan immers niet toestaan dat achter zijn rug uitgemergelde onderdanen „zijn paradijs” ontvluchten. Geschat wordt dat in de afgelopen twintig jaar zo’n 30.000 Noord-Koreanen hun land zijn ontvlucht. Sinds Kim Jong Un vier jaar geleden aan de macht kwam, droogde die stroom snel op. Vorig jaar stond de teller op 1300.
Het meest recente slachtoffer van die klopjachten langs de grens was de Chinees-Koreaanse voorganger Han Chung Ryeol. Hij werd eind vorige week op gruwelijke wijze vermoord, waarschijnlijk door Chinese handlangers van Kim Jong Un. Bekend was dat de predikant op de vlucht geslagen Noord-Koreanen onderdak bood.
Het zal voor de toegestroomde westerse media in Pyongyang lastig worden om het ware gezicht van dictator Kim Jong Un te laten zien. Maar zodra ze terug zijn in eigen land, wacht deze journalisten een belangrijke taak om dat opgedrongen beeld van pracht en praal en van ‘zorg en vreugde’ rigoureus te corrigeren.
