De bijeenkomst, die werd gehouden in twee kerken in Wezep, trok ongeveer 250 diakenen. Het thema ”Samen” stond vooral in het teken van de vluchtelingen, waarmee diakenen steeds meer te maken krijgen.

Tijdens het plenaire gedeelte kwam een man met een spandoek binnenlopen. Hij riep heel hard door de zaal: „Ik ben boos!”. De man zei dat hij tijdens een avond over de opvang de kans niet kreeg om zijn verhaal te vertellen. Hij hoopte op een betere reactie bij deze vergadering van diakenen. De toneelspeler mocht zijn verhaal, dat ging over medelijden, vertellen en hield daarna een spandoek omhoog. Daarop stond: „Accepteren, zorgdragen, compassie: azc”.

Vier van de twaalf workshops gingen over vluchtelingen. In een ervan werden vier initiatieven voor het voetlicht gehaald. Een voorbeeld is het Platform Vluchtelingenhulp Zeewolde. Dat bestaat voor een groot gedeelte uit kerkelijke vrijwilligers, vertelde Alja Hooiveld.

Voordat de eerste asielzoekers in maart van dit jaar naar Zeewolde kwamen, was de organisatie al op de rit. Een folderactie onder de zeven plaatselijke kerken leverde binnen korte tijd honderd vrijwilligers op. In totaal heeft het platform nu 250 vrijwilligers. Deze helpen met taal- en fietslessen, boodschappen doen, sporten en andere activiteiten.

Het platform heeft geen christelijke grondslag, omdat er van uitgegaan wordt dat zo de krachten uit het hele dorp gebundeld kunnen worden. Dat betekent dat de vrijwilligers niet alleen met de asielzoekers naar de kerk rijden maar ook naar de moskee. „Er rust zegen op dit werk,” aldus Hooiveld. „De kerken werken samen.”

Arnoud Schuurman van Helping Hands uit Mussel, eveneens een neutraal initiatief met een kerkelijke achtergrond, zei dat het uitdelen van kleding een goede manier is om in contact te komen met asielzoekers. Als asielzoekers die de kerk bezoeken, weggaan, legt de groep contact met een kerk in de plaats van aankomst. „Veel kerken beloven de asielzoekers te helpen maar ze doen niets voor hen. Dan verwatert het contact met de kerk gemakkelijk,” zei Schuurman.

De cgk van Hoogeveen houdt Bijbelstudies met asielzoekers, vertelde Jan Ties Sikkema. De studie gebeurt in het Engels en wordt vertaald in het Farsi. „Het verbindt ons om samen God te zoeken.”

Tedros van ICF-gemeente Oase uit Amersfoort vertelde over het belang van relaties en het verkondigen van het evangelie aan moslims. „Anders worden het misschien extremistische moslims. Ze willen best meer over het evangelie weten.”

Datzelfde vertelde Jan Pieter Mostert, directeur van stichting Gave, in een andere workshop. Hij benadrukte dat het niet genoeg is vluchtelingen met materiële zaken te helpen maar om hen ook het evangelie te verkondigen. „Je eigen innerlijke weerstand mag niet de rem zijn waardoor vluchtelingen het evangelie niet horen.”

Iemand wierp tegen dat het zelfs moeilijk is om met de buurman over het Evangelie te praten. Mostert: „Het aantal bekeerlingen bij vluchtelingen ligt veel hoger dan bij Nederlandse buurmannen.”

Hij voegde eraan toe dat er dikwijls al een bodem gelegd is tijdens het eerste traject van de vlucht, in Turkije, Griekenland, Italië, waar christelijke kerken evangeliseren. „De getuigenissen onderweg zijn een Goddelijke regie. De vluchtelingen komen vol levensvragen hierheen. Neem het moment waar. De kerken hebben allerlei kansen. In Nederland is praten over geloof taboe maar in de oosterse cultuur is het normaal.”