De Partij voor de Dieren (of is het tegen?) heeft vorige week een rapport gepubliceerd: ”De maatschappelijke waarde van melk”. Ook deze krant besteedde daar aandacht aan met een artikel ”Melk kost meer dan hij oplevert”. Eigenlijk moet je helemaal niet reageren op dit soort eenzijdige berichtgeving, maar ik erger mij hier zo aan dat ik het hierbij toch doe.

Wij hebben een familiebedrijf met 120 melkkoeien, maar moeten vandaag hard werken om een boterham te verdienen. Dat doen wij met veel vakkennis, maar vooral met veel passie en gedrevenheid. Elke ochtend ga ik naar mijn werk en stap zo vanuit het huis onze stal in. Geen file die tijd, vervuiling en wegenonderhoud kost (opbrengst 1)!

Diverse zorgboerderijen krijgen vandaag betaald om mensen te laten ontstressen; ik ontstress ook, maar niemand hoeft mij daarvoor te betalen (opbrengst 2)!

Bij ons bedrijf in het veenweidegebied hoort 60 hectare grond. Dit zijn ongeveer 120 voetbalvelden die ik onderhoud: mooi groen, open, voedsel voor weidevogels (opbrengst 3). Als boeren dat niet zouden doen, dan was het een vies en stinkend moeras dat verwilderd en ontoegankelijk is, behalve dan voor de zwermen muggen (opbrengst 4). Dit onderhoud inclusief de fikse betaling aan het waterschap om ons allemaal droge voeten te houden doen boeren zelf (opbrengst 5)!

In de zomer mogen de koeien bij ons naar buiten, net zoals bij 80 procent van de collega’s. Een geweldig moment voor de koe, de boer, maar ook voor ons allen om dit te ervaren en te zien. Alleen dit gevoel is al onbetaalbaar (opbrengst 6). Helaas krijg ik maar een weidepremie van minder dan een cent per kilogram melk, wat niet opweegt tegen de extra kosten.

Elke drie dagen gaat mijn verse gekoelde melk naar een fabriek waar er fantastische zuivelproducten van worden gemaakt. In Nederland hebben wij een heel breed assortiment zuivel in het winkelschap liggen, dat ook nog eens door alle kwaliteitsborging en -controles als zeer veilig bestempeld mag worden. Maar het is ook gezond door de essentiële eiwitten, vitaminen en voedselwaarde bevat die onmisbaar zijn voor ons (opbrengst 7).

In het rapport van de Partij voor de Dieren wordt een groot gedeelte van de kosten gerekend als klimaatkosten. Ja, koeien dragen bij aan onze klimaatuitstoot, maar in Nederland hebben wij een van de laagste CO2-emissies per liter melk die wij produceren. Als je deze melk dus ergens anders gaat produceren waar de uitstoot hoger is, dan neemt de CO2-emissie juist toe (opbrengst 8)!

Als er geen boeren zouden zijn in Nederland, dan moeten 17.000 gezinnen een ander vorm van inkomen zoeken. Maar ook de mensen die werken bij de toeleverende en verwerkende industrie. In totaal gaat het om bijna 100.000 gezinnen met een probleem en kosten voor de samenleving (opbrengst 9).

Ik heb de zaak nu ook eenzijdig belicht, maar dan van de andere kant. Overigens zonder duur gesponsord rapport, maar gewoon met boerenverstand. Mensen, wat zou Nederland zijn zonder melkvee, zonder zuivel, zonder onze klompen, kaas en vrouw Antje?

Ja, ik heb als boer de verantwoordelijkheid dat ook volgende generaties kunnen boeren op onze stek, dat ik ons bedrijf daarvoor klaarmaak zonder negatieve gevolgen voor onze koeien en met zorg voor het milieu. Dat doen boeren al zolang ze er zijn, en dat blijven wij doen.

Partij voor de Dieren, stop eens met het verspreiden van alleen negatieve gekleurde beelden. Laten wij gewoon trots zijn op de melkveesector en onze boeren. Ze zijn niet voor niets wereldkampioen koeien melken (opbrengst 10).

Nu ga ik eerst de koeien voeren…

De auteur is voorzitter van de vakgroep melkveehouderij van LTO Nederland.