Afgelopen weekeinde werd bekendgemaakt dat de prijs voor een toeristenvisum om Suriname in te mogen in één klap is verhoogd van 20 naar 90 euro per persoon. Dat leidde deze week tot lange rijen voor het Surinaams consulaat in Amstelveen van reizigers met een ticket die hoopten nog voor de oude prijs het visum aan te schaffen. Volgens eigenaren van hotels en touroperators in Suriname zelf is de verhoging de doodsteek voor de toch al niet florerende toeristenindustrie in het land.

Jaarlijks stappen slechts enkele tienduizenden vakantiegangers, grotendeels Nederlanders met Surinaamse wortels, op het vliegtuig naar Paramaribo. Dat zal volgens deskundigen door de verhoging van de visumkosten alleen maar minder worden.

Stranden

Suriname is geen populaire vakantiebestemming vanwege hoge ticketprijzen. Toeristen kunnen voor veel minder geld elders in de regio, zoals Brazilië of een van de eilanden in het Caraïbisch gebied, hun vertier zoeken. Daar vinden ze bovendien hagelwitte stranden, die Suriname ontbeert. De Surinaamse toerisme-industrie heeft toch al te lijden onder de angst voor het zikavirus, dat de regio in zijn greep houdt. Reisorganisatie vliegtickets.nl meldde maandag dat het aantal boekingen van vluchten naar de voormalige kolonie in vergelijking met vorig jaar met 58 procent is afgenomen.

Maar de kwakkelende toerismesector is slechts een van de problemen waar Suriname momenteel mee kampt. Door wanbeleid van de regering van president Desi Bouterse, die eind 2010 aantrad, is de staatskas leeg geraakt. De overheidsuitgaven zijn drastisch gestegen, tientallen miljoenen euro’s zijn verspild aan ambitieuze projecten die nooit van de grond zijn gekomen of niet zijn afgerond. Daarnaast zijn er sterke aanwijzingen dat tal van corrupte politici, inclusief ministers, hun eigen zakken met astronomische bedragen hebben gevuld. Ze beschikken over privéhelikopters, grote huizen en enorme lappen bouwgrond.

Tot overmaat van ramp zijn de olieprijzen in de afgelopen jaren fiks gedaald en heeft multinational Alcoa na bijna een eeuw vorig jaar de stekker getrokken uit de Surinaamse bauxietwinning, waardoor de belangrijkste inkomstenbronnen van de staat drastisch zijn verminderd. De schulden stapelen zich op, rekeningen en subsidies kunnen al jaren niet worden betaald.

De aanhoudend precaire situatie leidde in november vorig jaar tot de devaluatie van de Surinaamse dollar ten opzichte van de euro en de Amerikaanse dollar met 
25 procent. Investeerders raakten vervolgens elk vertrouwen in de economie kwijt, waardoor op de zwarte markt de waarde van de Surinaamse munt met 50 procent afnam.

Kredietwaardigheid

Het ratingbureau Fitch verlaagde afgelopen weekeinde de kredietwaardigheid van Suriname fors. De kredietbeoordelaar voorspelt voor 2016 een economische krimp van 2 tot 3 procent. Bij het aantreden van de regering-Bouterse was er nog sprake van een gemiddelde economische groei van 6 procent per jaar.

De devaluatie en de sombere vooruitzichten hebben voor Surinamers verstrekkende gevolgen. De prijzen van levenmiddelen zijn de afgelopen drie maanden met 30 tot 50 procent gestegen, waardoor veel mensen nog nauwelijks rond kunnen komen. Winkeliers zien hun omzet drastisch dalen en zijn niet meer in staat de meest basale importproducten in te slaan, met lege schappen als gevolg.

Hoe het verder moet, lijkt niemand te weten. De regering-Bouterse steekt de kop in het zand en weigert de hand in eigen boezem te steken. Volgens Bouterse is de crisis vooral het gevolg van de malaise die de wereldeconomie de afgelopen jaren heeft getroffen. Surinamers weten wel beter, maar lijken vooralsnog niet bereid om massaal te protesteren tegen het wanbeleid. Daarvoor is de angst voor de man die twee staatsgrepen heeft gepleegd en verantwoordelijk wordt gehouden voor de moorden van 8 december 1982 en andere mensenrechtenschendingen, nog altijd te groot.