De situatie in het Verenigd Koninkrijk is niet zomaar over te zetten naar die in Nederland. De verschillen tussen welvarende en minder welvarende groepen zijn in Engeland traditioneel groter dan in het sterk genivelleerde Nederland. Toch hoef je geen dure onder­zoeken te houden om te stellen dat ook in achterstandswijken in ons land de kerkelijke betrokkenheid zo mogelijk nog lager is dan in de meer welvarende wijken. Ongetwijfeld heeft dat ook te maken met het feit dat juist in die achterstandswijken relatief veel allochtonen –niet zelden moslims– wonen.

Dat de kerk het gevaar loopt om een plaats te worden waar vooral welvarende en goedgeklede mensen samenkomen, is trouwens niet iets wat alleen nu speelt. De apostel Jakobus waarschuwt er in zijn brief niet voor niets voor om de rijke kerkganger niet naar de ogen te kijken en de arme niet te verachten. Dan doe je de arme „oneer” aan, schrijft Jakobus.

Naast het nieuws over de Engelse kerk die te weinig doet om armen en jongeren te bereiken, was er gisteren ook het nieuws dat koningin Máxima in Leiden de viering had bijgewoond ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van de diaconale organisatie SchuldHulpMaatje. Die organisatie is met circa 1600 vrijwilligers actief in 80 plaatsen en coacht maar liefst 5000 mensen met schulden. De koningin toonde zich buitengewoon lovend over deze interkerkelijke organisatie. Want wie greep heeft op de knip, heeft ook meer greep op het leven, is het motto van de hulpverleners.

Het is bijzonder dat de koningin, die zeer betrokken is bij het bestrijden van de armoede in de wereld, aanwezig wilde zijn bij de jubileumviering van deze relatief kleine, interkerkelijke organisatie. Nog mooier was het om de koningin haar korte toespraak te zien houden terwijl ze voor een groot bord stond met daarop een tekst uit Jeremia 29. Op dat bord stond te lezen dat God het geluk van mensen wil en niet hun ongeluk, en dat Hij hun een hoopvolle toekomst wil geven. Of, zoals de Statenvertaling het zegt: dat God gedachten des vredes heeft en niet des kwaads.

In reformatorische kringen wordt weleens gewaarschuwd tegen het brengen van een horizontaal evangelie, waarbij het er alleen om gaat om de tijdelijke zorgen van mensen te verlichten. Een terechte waarschuwing. Omdat er dan voorbijgegaan wordt aan het eeuwige heil van mensen. Maar dat laat onverlet dat het Evangelie zeker óók een horizontale dimensie kent die christenen nooit uit de Bijbel weg mogen filteren. „Want”, om nogmaals Jakobus te citeren, „gelijk het lichaam zonder geest dood is, alzo is ook het geloof zonder werken dood.”