Even is er maandagdinsdag lichte paniek bij de medewerkers van Doornebal Interieurs uit Lienden. Ze zijn met negen man druk op de Markt in Delft. Het „luchtmachtgrijze” tapijt dat de vorige keer dienst deed, hebben ze nu weer uitgerold. Maar het is te kort.

„Toen stond dat beeld er nog”, roept Tom Heugens. Hij doelt op het standbeeld van Hugo de Groot, dat vanwege de opknapbeurt is weggehaald. Het stond precies tussen het stadhuis en de Nieuwe Kerk. En daar is nu een gaatje in het tapijt.

De mannen van Doornebal zijn niet voor één gat te vangen. Met gemak lossen ze het probleempje op. Klaas Prosman naait de losse stukken aan elkaar. „Dinsdag ligt er een strak egaal vloertje.” Straks komt de stofzuiger.

Op de Markt in Delft waren vandinsdag tientallen mensen druk met de laatste voorbereidingen voor de uitvaart van prinses Juliana. Aan de kerk, aan het plein, aan de omgeving. De uitbater van ’t Raedthuys moest zijn terras weghalen, het café mag openblijven. „Ook dinsdag. Alleen tijdens de processie moeten we dicht.” Hij verwacht dinsdag veel mensen. „Het wordt mooi weer.”

Naar verluidt zou Hare Majesteit koningin Beatrix vanmiddag zelf poolshoogte in Delft komen nemen. Ze wilde de kerk inspecteren en kijken of de laatste voorbereidingen naar wens verlopen. De toren van de Nieuwe Kerk is in een zwart rouwkleed gehuld.

Op een wankel trapje staat K. Rozenburg. Hij lapt de kleine raampjes van zijn antiekwinkel aan de Markt. Vandaag is hij gewoon open, dinsdag pas weer in de middag. „Als de drukte voorbij is. Er zijn wel veel mensen dinsdag in de stad, maar dat levert weinig handel op.”

Er is veel in de omgeving weggehaald, maar de paal pal voor de deur van de antiekwinkel staat er nog. „Die staat er al 500 jaar”, lacht Rozenburg. Hij verkoopt kleine tegeltjes in Delfts blauwe kleuren. Hij moet het vooral van de buitenlandse toeristen hebben. „De Keukenhof is weer open, dus de Amerikanen zijn in het land.”

Dinsdag hoopt Rozenburg vanuit zijn historische pandje naar de voorbijtrekkende stoet te kunnen kijken. „Weet u, ik heb nog een probleempje. Mijn vrouw heeft vijf zusters en ik heb maar vier ramen.”

Delft zorgt er met man en macht voor dat de route van de rouwstoet er dinsdag piekfijn uitziet. Stratenmakers effenen de laatste hobbels in de weg, gemeentewerkers spuiten alle monumenten schoon, grafiti en reclamewerk langs de route wordt verdoezeld en winkels passen hun etalages aan. Zoals Rubens Sport & Fitness. In de etalage ligt zwart doek en witte rozen. Daar tussen staat een foto van prinses Juliana.

Op de weg naar de Reineveldbrug hebben alle reclameborden een wit vlak met een zwarte rouwrand gekregen. Stemmig. Aan het brugwachterhuisje wappert de Nederlandse vlag. Halfstok. Dinsdag zal de stoet hier passeren. In het Delftse gemeentearchief draait een extra film, die van de uitvaart van prins Claus.

De bedrijvigheid in de stad lijkt de Delftenaren niet zo te deren. Langs de Oude Delft worden door de politie alle achtergelaten fietsen weggehaald. Op een houten tuinbankje voor nummer 153 ligt een papiertje. „Ik heb geprobeerd de planten en de bank te verwijderen”, staat erop. „Ze zijn echter iets te zwaar.” En dus staat het bankje en de planten er nog.