Toch is denkbaar dat de delegatie van de Episcopale Kerk in de Verenigde Staten deze week enigszins opgelucht vanuit het Engelse Canterbury terugreisde naar Amerika. De kerk dreigde uit de anglicaanse gemeenschap te worden gezet vanwege de liberale koers die ze voert ten aanzien van homoseksuele relaties. Op de achtergrond speelt de vraag welk gezag de Bijbel heeft.

Het topberaad van 39 anglicaanse kerkleiders leidde niet tot een definitieve breuk. De Amerikanen mogen drie jaar lang niet meepraten op de bijeenkomsten van de anglicaanse wereldkerk. Na die periode wordt bekeken of er een basis van vertrouwen is.

Met name Afrikaanse kerken toonden grote moeite te hebben met de liberale koers van de Amerikanen. Dat is veelzeggend. Betrekkelijk jonge kerken voelen zich geroepen om bij de oude erfgenamen van het anglicaanse gedachtegoed erop aan te dringen de Amerikaanse kerk stevig aan te pakken. Zij vinden het vooral moeilijk dat er bij de Amerikanen geen enkel teken van berouw valt waar te nemen.

De spannende vraag is: wat wordt met het schorsings­besluit beoogd? Is het bedoeld als laatste waarschuwing voor de Amerikanen om tot inkeer te komen, of wil men het verzet van de Afrikanen door uitputting breken?

Dat de kwesties rondom het homohuwelijk de christelijke kerken bezighouden, is geen nieuws. Met grote regelmaat zijn daarover ook berichten in deze krant te vinden. Schrijnend is dat binnen een betrekkelijk korte spanne tijds wissels worden omgezet. Veel kerken zoeken naar wegen om zo veel mogelijk tegemoet te komen aan de eisen en het denken van onze moderne tijd. Maar beseffen kerken wel welke revolutionaire omslag er wordt gemaakt, zoals in het geval van de Episcopale Kerk van de VS? Daarmee gaan zij een spoor op dat tot grote verwijdering van het Bijbelse gedachtegoed leidt.

Vooropgesteld, voor homo­seksuele mensen moet er in de kerk een veilige plaats zijn. Maar dat betekent niet dat er voor hen geen grenzen zijn. Het homo­huwelijk is zo’n grens. De Bijbel spreekt overduidelijk over het huwelijk als een unieke relatie tussen één man en één vrouw. Dat valt niet te ontkennen.

Weinigen beseffen dat met de acceptatie van het homohuwelijk er fundamenteel een enorme omslag wordt gemaakt. Deze revolutie is bedreigend voor het christendom. Huwelijk en gezin worden dan opnieuw, eigentijds gedefinieerd. Maar die nieuwe visie op de waarde en invulling van intieme, menselijke relaties is on-Bijbels. Begrippen als leven, liefde en vrijheid krijgen een nieuwe lading. Zo worden ”goed” en ”kwaad” opnieuw geijkt omdat de moderne tijd dit vraagt. Wat voorheen goed was, wordt nu kwaad genoemd en omgekeerd. Het is te hopen dat de episcopalen in de periode dat ze zijn geschorst dit gaan inzien. Anders is er geen andere weg dan dat de schorsing wordt gevolgd door uitzetting. Triest, maar onontkoombaar.