”Verloren maar niet verdwenen”
Auteur: Sonja Nijon en Yolant Vermeulen
Uitgeverij: Archipel, Amsterdam, 2003
ISBN 90 6305 081 X
Pagina’s: 187
Prijs: € 15,95. Twaalf verschillende portretten laten in ”Verloren maar niet verdwenen” zien hoe het verlies van een ouder in verschillende fases van het leven steeds betekenis krijgt. Maar ook dat het sterven van een ouder niet het einde van de relatie betekent.

Hoe gaat het leven verder voor een kind van wie een ouder jong sterft? Hoe slagen kinderen die al vroeg met de grote thema’s van het leven worden geconfronteerd erin om hun leven verder op te bouwen? Deze vragen boeien de auteurs, Sonja Nijon en Yolant Vermeulen, en vormden voor hen aanleiding tot het schrijven van dit boek.

In zo’n 187 pagina’s worden mensen aan het woord gelaten die allemaal in hun kinder- en/of jeugdjaren een ouder verloren. Na 25 jaar of meer kijken ze terug. Ze groeiden op in een tijd waarin men dacht dat het beter was niet over de dood en de dode te praten. Dilemma’s en vragen komen aan de orde, die overigens ook herkenbaar zijn voor mensen die als volwassene een ouder hebben verloren. Veel mensen merken dat vroegere ervaringen en oude gezinspatronen jaren later nog steeds van betekenis zijn en invloed hebben op ons gedrag. Deze levensverhalen zijn een uitvergroting van wat iedereen meemaakt wanneer gebeurtenissen of gevoelens niet erkend, maar geheimgehouden of verzwegen worden.

De rode draad in het boek is dat de reactie van de omgeving van het kind invloed heeft op de manier waarop het omgaat met de situatie. Kinderen die opgroeien in een gezin waarin niet over gevoelens wordt gepraat, weten niet wat troosten is. De verhalen gaan niet alleen over kanker, zelfmoord, hertrouwen, angst voor herhaling in eigen leven, eenzaamheid, depressie, verdriet, maar ook over troost, afscheid nemen, levenskunst en verbondenheid.

Het is een gemakkelijk leesbaar boek met verhalen die boeien. Het valt onder de categorie zelfhulpboeken. De verhalen gaan over allerlei soorten mensen en zijn in die zin herkenbaar voor iedereen. Toch zal niet iedere lezer zich met de beschreven personen kunnen identificeren vanwege het gemis aan herkenning op het punt van identiteit. Want dit boek geeft helaas niets weer over de troost en genade van de Heere Jezus Christus.

Aan het eind van het boek wordt verwezen naar websites die informatie geven over rouw en verlies.