Een en ander heeft te maken met de hoge werkloosheid en het toenemende aantal flexwerkers en zelfstandigen. Daardoor hebben mensen die werken vaak weinig te eisen en ontbreekt bij werkgevers de prikkel om hun salaris op te schroeven.

Werknemers worden in ons land eigenlijk al jaren telkens iets productiever. Het was zelfs decennialang de belangrijkste motor van de economische groei. Terwijl de economie bleef groeien, werden er minder uren gewerkt. Dit werd mogelijk gemaakt door beter geschoold personeel, automatisering en efficiëntere productieprocessen.

Aan het begin van de crisis kende de productiviteit een incidentele dip, constateert het statistiekbureau. Bedrijven hadden in 2009 opeens minder werk om te doen, maar veel wilden of konden nog geen mensen ontslaan. Ze waren bang dat ze dan onvoldoende personeel over zouden houden voor als de economie weer zou aantrekken.

Na 2009 steeg de arbeidsproductiviteit met afgerond een procent per jaar. Dat is wel iets minder dan de jaren voor de crisis. Mensen zijn gecorrigeerd voor inflatie tegelijkertijd elk jaar ongeveer 0,1 procent minder gaan verdienen.

Er lijkt zich inmiddels overigens weer een kentering af te tekenen. Vorig jaar is de reële beloning per werknemer weer een stuk aangetrokken, maar deze zit nog wel onder het niveau van 2008.

Het CBS wijst erop dat het met het oog op de vergrijzing belangrijk is dat de arbeidsproductiviteit ook in de toekomst blijft toenemen. Dan kan de economie ook komende jaren groei laten zien.