Verschoot is te oud geworden. Op 9 juni werden in het Vlaamse stadje voor de 30.000e keer gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereld­oorlog herdacht. De klaroenist kwam echter niet opdagen, omdat hij een lichte beroerte had gekregen. „Daarna speelde hij niet meer zoals voorheen” vertelt Benoit Mottrie, voorzitter van de Last Post Association die verantwoordelijk is voor de speelbeurten in Ieper, berustend. „Zijn lichaam laat het spelen niet meer toe, anders was hij zeker doorgegaan.” De man staat naar verluidt symbool voor de Ieperse Last Postceremonie.

Verschoot was altijd stipt op tijd. Slechts één keer eerder, jaren geleden, liet hij het ook afweten. Hij stond toen met zijn fiets voor een gesloten overweg. In totaal telt de Belgische stad acht mensen die hetzelfde werk doen als Verschoot. Ze spelen een week en zijn daarna een week vrij. Mottrie: „Wanneer iemand uit de andere groep afviel, was Verschoot vaak de eerste die zich aanbood om die plaats in te nemen.”

In regen, wind of zonneschijn, iedere avond sinds 1955, om 20.00 uur, stond Verschoot onder het herdenkingsmonument. Nu eisen de jaren hun tol. Zelf wil Verschoot geen journalisten meer te woord staan. Volgens Mottrie vond de voormalige kleermaker het een eer om de laatste groet te mogen brengen. Zeven jaar geleden zei Verschoot tegenover de Britse krant The Guardian: „Ik voel nog steeds, bij iedere noot, de pijn van hen die voor onze vrijheid vochten. Ze zijn niet begraven en hebben geen rustplaats. Dit is het weinige wat ik voor hen kan doen.”

Een klaroenist moet een goede muzikant en een sociaal mens zijn en „de Last Postgedachte in zich dragen”, zoals Mottrie het verwoordt. „Daarmee bedoel ik dat mensen het moeten doen om de gevallen soldaten te eren en te gedenken.”

Vanavond wordt Verschoot gehuldigd door zijn collega’s. De Last Post Association verwacht dat dit zal gebeuren onder grote belangstelling. Tijdens die speciale ceremonie draagt Verschoot zijn klaroen over aan zijn opvolger, Rik Vandekerckhove.

In de Menenpoort in Ieper staan de namen van 54.986 Britse soldaten gegraveerd die sneuvelden en nooit meer teruggevonden werden en niet geïdentificeerd zijn na de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog. De Britten bouwden het herdenkings­monument in 1927. Sinds 1928 is er iedere avond een Last Post­ceremonie. De 30.157e herdenking zal zonder Verschoot als klaroenblazer zijn.

In de zomer van 2014 werd Verschoot gehuldigd voor zijn jarenlange inzet en onderscheiden met de eretitel ”Ridder in de Leopoldsorde”. Eerder al werd hij lid van de Kroonorde en de Orde van Leopold II.