Geduld opbrengen

Willemine Bunk-van der Zwaag (26), lid van de hersteld hervormde gemeente in Barneveld, moeder en parttimedocent aan de Rehobothschool in Ede:

„Eerst dacht ik dat belonen en straffen en de consequente aanpak met strikte regels de oplossing waren voor alle problemen. Toch is dit op de lange termijn niet zo effectief, denk ik. Als je kind niet gehoorzaamt, doet het dat niet om jou te plagen. Achter dat gedrag zit vaak een reden.

Als je een kind iets wilt leren, helpt het volgens mij niet om het uiteindelijke gedrag, de ongehoorzaamheid, te bestraffen. Je moet het helpen ontdekken wat de behoefte achter zijn gedrag is. Dat kost veel inlevingsvermogen en geduld. Het lukt mij ook niet altijd om dat op te brengen. Maar ik denk dat je als opvoeder het kind moet begeleiden naar de volwassenheid zonder vanuit je gezagspositie en macht je eigen ideeën op het kind te projecteren. Uiteraard wel binnen de regels en grenzen die je stelt.”

Investeren in relatie

Erik Jansen (46), lid van de hervormde gemeente in Elburg, vader en teamleider aan het Nuborgh College in Elburg:

„Het is belangrijk om als docent te investeren in de relatie met je leerlingen. Die relatie is belangrijk op alle momenten dat het goed gaat –een leerling voelt zich veilig en kan optimaal functioneren en presteren– maar nog veel belangrijker op de momenten dat het niet goed gaat. Juist dan moeten we met de leerling in gesprek gaan om samen na te denken over wat er niet goed gaat, een leerling te helpen reflecteren op zijn of haar gedrag.

Dat sluit het opleggen van een sanctie bij misdragingen niet uit. Jezus gaat ons in de Bijbel daarin voor. Wat een didacticus en pedagoog! Helaas blijft het in het onderwijs nog te vaak alleen bij de sanctie.”

In gesprek blijven

J. Janse (73), lid van de gereformeerde gemeente in Amersfoort en voorheen juf in het basisonderwijs:

„Het is van belang om eerst helder te krijgen waarom deze situatie is ontstaan. Is het kind voor het eerst ongehoorzaam of komt dit dikwijls voor? Verder speelt de leeftijd een rol. Een kind benader je anders dan een tiener. Een tiener in de puberteit is op weg naar volwassenheid en wil zelf ontdekken wat hij of zij nodig heeft.

Het in gesprek blijven is dan ook van het grootste belang. Laat hen uitleggen waarom ze zich zo gedragen, maar laat ook voor hen de huisregels duidelijk zijn.

Een kind probeert regels soms op te rekken. Het is dan van het grootste belang om zelf consequent en duidelijk te zijn. Kom gemaakte afspraken na, want daar wordt op gelet. Koppige ongehoorzaamheid zou ik negeren, maar ik zou het gedrag wel in de gaten houden.”