Nee, veilig is het in Mali nog altijd niet. Sinds Toeareg-rebellen en jihadisten enkele jaren geleden delen van het land in handen kregen en de sharia invoerden, is de rust nooit helemaal terug­gekeerd. De macht van de rebellen is door met name Franse troepen weliswaar gebroken, maar dat betekent niet dat automatisch de oude situatie terugkeert.

Abdoulaye Sangho, de vanuit Ivoorkust werkende Malinese directeur West-Afrika van zendingsorganisatie Trans World Radio (TWR), was er enkele maanden geleden nog. „Het belangrijkste probleem is dat rebellen de wegen rondom de steden onveilig maken. De manager van een christelijk radiostation werd nog niet zo lang geleden op 50 kilometer van Timboektoe over­vallen. Zijn auto, zijn spullen: alles werd gestolen. Lopend heeft hij Timboektoe weten te bereiken.”

Een groot deel van de toch al zo kleine minderheid christenen in het land sloeg voor het geweld op de vlucht. Nu buitenlandse militairen, onder wie een groep van enkele honderden Nederlandse soldaten, helpen om de orde te herstellen, zijn zij weer teruggekeerd.

Wat bijzonder is: hun aantal groeit. „Dat is het goede van deze crisis”, zegt Sangho, die tot vandaag in Nederland was voor een bezoek aan TWR. „Onder de gematigde moslims zijn er velen die moe zijn van de oorlog. Daardoor staan ze meer open voor iets nieuws.”

Vijandige houding

Dat feit zorgt voor een welkome ontvangst van de radioprogramma’s van TWR, zoals het programma ”De weg naar gerechtigheid”, dat speciaal voor West-Afrika is ontwikkeld. „Uit de reacties die we krijgen, blijkt meer openheid. En we merken het ook aan de bezoeken die we brengen. Vaak wilde men niet eens luisteren en nam men een vijandige houding aan. Maar dat is echt aan het veranderen.”

Toen Sangho in augustus het noorden van Mali bezocht, woonden 300 mensen een christelijke conferentie bij waar hij gast­spreker was. Hij wordt er nog blij van als hij erover vertelt. „Driehonderd! Jonge mensen, kinderen ook. De kerk is hier sterker geworden, ondanks alles.”

Vrijwel alle christenen in Mali hebben een islamitische achter­grond. Sangho is er zelf een voorbeeld van. Opgegroeid als moslim kwam hij bij zijn tandarts in contact met het Evangelie. Het bleek een contact dat zijn leven voorgoed zou veranderen.

Sangho weet, door zijn eigen geschiedenis, als geen ander hoe je moslims in West-Afrika kunt bereiken. Op het moment heeft hij een nieuw radioprogramma speciaal voor hen in voorbereiding. „We vallen niet de islam en Mohammed aan. Wat we wél doen, is aansluiten bij de cultuur van de mensen.”

Hij gaat iets rechter zitten, gepassioneerd. „Een voorbeeld. In onze westerse theologie praten we over Adam en Eva en hoe de zonde in de wereld kwam, door hun ongehoorzaamheid. Maar de islamitische cultuur gaat veel meer over schaamte. Schaamte is zoals zonde. Het staat ook in het verhaal. Want wat gebeurde er toen Adam en Eva gezondigd hadden? Ze verstopten zich omdat ze zich schaamden voor God. God bedekte hun schaamte door een offer; de huid van een dier. Zo bedekt ook Jezus onze schande door Zijn offer.”

Mp3-spelers

Dergelijke programma’s worden niet alleen in Mali uitgezonden. Ook in de omringende landen zijn TWR-uitzendingen te beluisteren. Twee jaar geleden startte Sangho zelfs met uitzenden naar Mauritanië, het enige land in West-Afrika dat zich ”islamitische republiek” noemt. Van de ruim 3,5 miljoen inwoners zijn er hoogstens enkele honderden christen.

Sinds vorig jaar worden er, in het diepste geheim, opwindbare mp3-spelers het land binnen­gesmokkeld. „De impact is enorm”, zegt Sangho, terwijl hij op zijn laptop foto’s laat zien van Mauritaniërs die via mp3-spelers naar het Evangelie luisteren.

Hij laat een getuigenis lezen van een 20-jarige luisteraar die al door de Koran interesse kreeg in Wie Jezus werkelijk is. „Op de mp3-speler werd het uitgelegd”, zegt de jongeman. „Hij is veel meer dan een profeet. Hij is God, Die mens werd en voor ons heeft geleden.”

Sangho straalt. „Het is ongelofelijk. Het Evangelie is niet te stoppen.”