Opinie

Laten kerken zich actief inzetten voor vluchtelingen

Christenen hebben een Bijbelse opdracht als het gaat om mensen in een moeilijke positie, betogen Jan Pieter Mostert en Ed van Hell.

Jan Pieter Mostert en Ed van Hell
9 October 2015 16:32Gewijzigd op 15 November 2020 22:26
beeld AFP
beeld AFP

De laatste weken is de toestroom van vluchtelingen uit overwegend islamitische landen overweldigend. Het bepaalt bijna dagelijks het nieuws. Ook in Nederland arriveren steeds meer vluchtelingen.

We constateren drie (h)erkenningspunten rondom de vluchtelingenproblematiek:

  1. Allereerst de (h)erkenning van onze verlegenheid. Meningen staan soms haaks op elkaar. Mensen voelen zich bedreigd omdat er zo’n grote groep mensen neerstrijkt op vaderlandse bodem. Hoe moet dat toch? Ook gevoelens van onveiligheid spelen een rol. De politiek weet er nauwelijks raad mee. In de kerk is het niet anders. Op enkele uitzonderingen na blijft kerkelijk Nederland met de armen over elkaar zitten. Kerken, instellingen en particulieren worstelen met de vraag: hoe pakken we de nood van de vluchteling aan?

  2. Als tweede de noodzaak van de (h)erkenning van Gods regering. We geloven dat God alle dingen in het leven regeert. God gaat niet alleen over goede dingen. Ook de minder positieve zaken staan onder Zijn heerschappij. Zijn voorzienigheid gaat dus ook over het vluchtelingenvraagstuk. Wanneer Gods Woord ons leven en denken beïnvloedt, lossen niet alle vragen op, maar zijn we als christen wel voorzichtig in ons oordelen. Dat zal de omgeving merken. Laten we onszelf eerlijk de vraag stellen: stel ik mijn eigen denken niet boven het Bijbelse denken? Is het niet opvallend dat er sprake is van een grote toestroom van mensen juist uit landen waar het Evangelie niet verkondigd mag worden? Deze mensen zoeken veiligheid in Europa met zijn christelijke wortels. Mogelijk worden de vele gebeden voor deze landen op een andere wijze verhoord dan wij hadden gedacht en verwacht.

  3. Het derde punt van (h)erkenning is, dat praten over vluchtelingen makkelijker is dan hulp bieden aan vluchtelingen. Wat hier echt bij in de weg kan zitten, is ons denken in ‘hokjes’. Hulp bieden aan vluchtelingen betekent vaak samenwerking aangaan met de burgerlijke gemeente, een evangelische instelling of seculiere initiatieven. Het gebeurt dat kerken om deze reden minder enthousiast zijn om de handen uit de mouwen te steken. Zijn we bereid om over onze kerkelijke muren heen te stappen en hulp te bieden aan onze naaste in nood?

Drie actiepunten

We hebben dit artikel geschreven om drie actiepunten voor het voetlicht te brengen:

  1. Zoek de samenwerking en bied hulp. Wanneer het om theologische vraagstukken gaat, kunnen kerken moeilijk tot elkaar komen. Wanneer het om diaconale nood gaat, blijkt het wel mogelijk te zijn dat verschillende denominaties elkaar vinden. Laat de vluchtelingennood ook nu kerken dringen om de handen ineen te slaan. Parkeer kerkelijke discussies. Er moet geholpen worden.

  2. Stimuleer het kerkelijk gesprek en respecteer verschillen. Laten kerken in een burgerlijke gemeente elkaar uitnodigen om over het vluchtelingenprobleem te praten. Nodig een stichting met expertise uit om te adviseren en zoek met elkaar dringend naar een antwoord op de vraag: wat kunnen we als kerken doen? Om het gesprek goed te kunnen voeren, is het van belang om op respectvolle wijze met elkaar om te gaan. Accepteer dat mensen verschillend zijn.

  3. Onderzoek Gods Woord en krijg oog voor de vreemdeling. Laat Gods Woord leidend zijn. In Leviticus 19:34 staat: „De vreemdeling, die als vreemdeling bij u verkeert, zal onder u zijn als een inboorling van ulieden; gij zult hem liefhebben als uzelven; want gij zijt vreemdeling geweest in Egypteland; Ik ben de Heere, uw God!” Een beschamende tekst waar we nog niet over uitgedacht zijn. Veel mensen hebben vragen of zijn bang vanwege de toestroom van de vluchtelingen. Ondertussen blijft de Bijbelse opdracht helder als het gaat om de mens in nood: Kijk naar hen om!

Er komen wekelijks honderden mensen ons land binnen die hun geboortegrond, familie en bezit hebben verloren of verlaten. Zij spreken onze taal niet en moeten opnieuw beginnen met het opbouwen van een bestaan. Laten we er als christenen voor hen zijn. Er kan praktische hulp geschonken worden. Veel vluchtelingen hebben vrijwel niets meer. Belangrijker nog is het verlenen van een luisterend oor. Luister naar de pijn en levensvragen van de vluchteling en wijs de weg naar de Schepper, Die weet wat lijden is.

De auteurs zijn respectievelijk directeur van stichting Gave en directeur van stichting Ontmoeting. Beide stichtingen zetten zich in voor (uitgeprocedeerde) vluchtelingen.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer