Er zullen lezers zijn die de neiging hebben door te bladeren of te klikken. Niet omdat ze niet betrokken zijn op hun naasten, maar omdat de problemen soms zo groot lijken dat je uit onmacht je ogen maar snel naar een ander artikel laat gaan.

Tegelijk is ook waar dat het onderwerp vluchtelingen leeft onder de lezers. Gelukkig maar. Want al kan er een moment van moeheid zijn en al kunnen wij alle problemen niet oplossen, het gaat hier wel om een kwestie waar letterlijk duizenden mensenlevens mee gemoeid zijn. Als christenen mogen we dan nooit wegkijken.

We moeten eerlijk erkennen dat er over het vluchtelingenprobleem in onze achterban verschillend wordt gedacht. Daarom krijgen we ook nogal pittige lezersbrieven en -mails in de bus en de mailbox. En wie het nieuws in deze zaak bijhoudt én de diverse bijdragen op onze forumpagina leest, begrijpt dat wel. De meningen lopen nogal uiteen en dat geeft altijd ferme reacties.

Die verschillen van mening zijn op zich niet erg. We bieden er ook ruimte aan om ze te ventileren. Het RD heeft niet voor niets een forumpagina. Daarop mag gediscussieerd worden. Op het scherp van de snede. Maar dat betekent niet dat er geen grenzen zijn. Die zijn er wel degelijk.

Nogmaals: er mag verschil van mening zijn. We weten dat er mensen zijn die veel nadruk leggen op de christelijke barmhartigheid, terwijl anderen (ook) waarschuwen voor de problemen die een grote toestroom van (moslim)vluchtelingen kan hebben voor onze samenleving.

Wat we niet toestaan, is dat de ene partij de andere ”onchristelijk” en ”onbarmhartig” noemt. Of dat de ene groep de andere toevoegt dat ze maar beter gelijk moslim kunnen worden en dat ze de naam ”christen” niet verdienen.

Gelukkig zijn er tal van bijdragen in deze krant waarin op een goede toon wordt gesproken over een kwestie die ons soms allemaal kan overweldigen door z’n omvang. Daarbij willen we van elkaar leren en ook oog blijven houden voor de verschillende verantwoordelijkheden die mensen hebben in onze samenleving.

Barmhartigheid is een kernwaarde van het christendom. Verantwoordelijkheid nemen voor de leefbaarheid en toekomst van onze maatschappij is dat ook. Binnen die grenzen, is er in onze krant volop ruimte voor gesprek. Graag zelfs.