In een tijd waarin emancipatie en arbeidsparticipatie verworden zijn tot politieke dogma’s is dat bepaald geen sinecure. Nee, het is ploegen op rotsen.

Dat volgens het Nibud alleenverdieners met inkomens tot wel 45.000 euro soms zelfs slechter af zijn dan gezinnen in de bijstand is schokkend, maar leek –op de Kamerleden van de ChristenUnie na– verder geen politicus in de hofstad écht te interesseren.

Groots en meeslepend was het dan ook allemaal niet wat de staatkundig gereformeerden de afgelopen jaren op dit thema wisten te bereiken, maar zo nu en dan kregen ze wel degelijk iets voor elkaar. Zo zegde het kabinet in 2013 in het herfstakkoord toe om de positie van kostwinners te verbeteren. Dinsdag op Prinsjesdag werd die toezegging door het kabinet waargemaakt, door het kindgebonden budget aanzienlijk te verhogen voor grote gezinnen met een laag inkomen. Onder hen zijn relatief veel kostwinners, die er in sommige gevallen tot wel honderden euro’s op jaarbasis op vooruit gaan. Dat is winst.

Jammer voor de SGP is dat die alleszins mooie maatregel terechtkwam in een belastingplan waarin hij bedolven werd onder tal van minder mooie maatregelen die de al bestaande kloof tussen een- en tweeverdieners fors vergroten. Terecht dus dat SGP en Christen­Unie donderdag in de Tweede Kamer premier Rutte met zijn neus op die bedroevende feiten drukten.

Opmerkelijk én verheugend was het dat enkele uren later óók CDA-leider Buma zich aansloot bij een motie van SGP-leider Van der Staaij die de regering opriep de kloof tussen een- en tweeverdieners wat te dichten. Want was het niet júíst het CDA geweest dat in 2008 de drijvende kracht was achter de maatregel om de algemene heffingskorting af te bouwen voor niet-werkende partners binnen een gezin? 
Maar zoals vaker geldt ook hier: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. De keuze van Buma om zijn naam te zetten onder de motie van Van der Staaij vormt een bevestiging van geluiden die de CDA-Kamerleden Van Hijum (vorig jaar) en Heerma (onlangs) al lieten horen, door te bepleiten de inkomensafhankelijke combinatiekorting –die alleen geldt voor tweeverdieners met kinderen– af te bouwen en het geld over te hevelen naar álle gezinnen.

Ook de ChristenUnie koos, in de tegenbegroting die zij deze week presenteerde, duidelijk partij voor de alleenverdiener, onder meer door de overdraagbare algemene heffingskorting voor ouders met jonge kinderen her in te voeren en ‘tweeverdienersbonussen’ wat af te bouwen. De zeventien zetels die CDA, CU en SGP samen in de Eerste Kamer hebben, passen, als het laatste stukje van een puzzel, exáct in het gat dat VVD en PvdA in dit huis tekortkomen om hun plannen met succes door het parlement te loodsen.

Garanties zijn er niet, maar als de ”C3” vast blijven houden aan elkaar én aan de mooie woorden in hun motie, dan kan er voor kostwinners –na een jarenlang opbouwende kloof– zomaar wat moois inzitten.