Tussen 2009 en 2013 groeide het aantal mensen in de EU dat geld tekort komt voor een normaal bestaan met 7,5 miljoen, aldus Oxfam. Daarbij werd in negentien landen een toename geregistreerd. In totaal hadden bijna 50 miljoen mensen te weinig middelen voor bijvoorbeeld de verwarming van hun huis of om onvoorziene uitgaven te kunnen dragen.

Volgens Oxfam is armoede in Europa vooral het gevolg van een slechte verdeling van rijkdom en inkomens. De organisatie wijst er daarbij op dat de 1 procent rijkste Europeanen bijna een derde van het vermogen in de EU-landen bezitten, terwijl de armste 40 procent het met minder dan 1 procent van de rijkdom moet stellen. De 7 miljoen rijkste Europeanen bezitten daarbij evenveel als de armste 662 miljoen.

De ongelijkheid en armoede in Nederland vallen relatief mee, blijkt uit de cijfers van Oxfam. Zo is de verdeling van het beschikbare inkomen binnen Europa alleen in Slowakije, Slovenië, Tsjechië en Zweden minder scheef dan in Nederland. Alleen in Zweden en Luxemburg komt een kleiner deel van de bevolking veel geld tekort, terwijl er maar vijf landen zijn met minder armoede onder de werkzame bevolking.

In Hongarije, Griekenland, Cyprus, Italië en het Verenigd Koninkrijk groeide het deel van de bevolking dat geld tekort komt met meer dan 5 procent tussen 2009 en 2013. In Griekenland groeide dat deel in 2014 door, naar ruim 20 procent. In de andere vier landen zakte het aandeel armen vorig jaar.

Oxfam benadrukt in het rapport dat overheden ongelijkheid kunnen verminderen, via het belastingstelsel. Zo zorgen belastingen en sociale uitkeringen er in Zweden voor dat meer dan de helft van de ongelijkheid die vóór belastingen bestaat wordt opgeheven, terwijl het Spaanse model inkomensongelijkheid maar met 32 procent terugdringt.

Ook belastingen zelf moeten eerlijker worden verdeeld, stelt de organisatie. Zo draaien burgers in Spanje op voor 90 procent van de belastinginkomsten van het land, terwijl bedrijven er volgens Oxfam maar 2 procent bijdragen.