Een meerderheid in de Tweede Kamer wil dat er toch een verbod komt op treiterlijnen. Minister Brinkhorst van Economische Zaken liet eerder weten daar niets voor te voelen. Hij dacht met een moreel appèl op de exploitanten van treiterlijnen de „uitwassen” tegen te kunnen gaan. CDA, PvdA en D66 constateren nu dat het gesprek van de minister met de uitbaters van pesterijen wel iets, maar uiteindelijk veel te weinig heeft uitgehaald.Treiterlijnen zijn een fenomeen dat is opgekomen met de mobiele telefonie en internet. Ze bieden mensen de mogelijkheid om een ander telefonisch het leven zuur te maken. Tegen betaling van 80 eurocent per minuut wordt aan iemand een tevoren geselecteerde, onaangename boodschap gebracht. Daarbij kan de opdrachtgever meeluisteren hoe de ontvanger reageert. Gebruikers van treiterlijnen deinzen er niet voor terug een ander te laten weten dat een naast familielid is overleden of dat de echtgeno(o)te huwelijksontrouw heeft gepleegd.

Dat de minister denkt met een moreel appèl gebruikers van deze treiterlijnen zover te kunnen krijgen dat ze zich beheersen en uitwassen niet meer voorkomen, is op zijn minst naïef. Kwelgeesten die een ander het leven op deze manier zuur maken, zijn gespeend van ieder moreel besef. Een oproep van de bewindsman brengt hen niet tot bezinning. Zij worden gedreven door een ziekelijke neiging om een medemens te teisteren met hun onheilsboodschap, zonder daarbij ook maar enig moment zich af te vragen welke psychische schade dit teweeg kan brengen.

Het is ook merkwaardig dat Brinkhorst alleen de „uitwassen” van de treiterlijnen wil bestrijden. Een dergelijke telefonische dienst is op zich al een uitwas. Pedagogen en psychologen waarschuwen steeds duidelijker voor de blijvende schade die het pesten op school of op de werkvloer kan aanrichten. Allerlei instellingen stellen protocollen op en wijzen vertrouwenspersonen aan in de strijd tegen het fysiek en psychisch kwellen van mensen. Dan is het ronduit absurd dat de wetgever de ruimte laat waardoor mensen -vaak in hun privé-situatie- ’voor de grap’ bestookt kunnen worden met onheilsboodschappen.

Wil men de perverse geesten die gebruikmaken van treiterlijnen bedwingen, dan is alleen een verbod afdoende mits er ook controle is op de naleving. Minister Brinkhorst heeft tot nu toe die boot afgehouden. Waarschijnlijk tegen beter weten in. Maar als prominent lid van D66 maakt hij niet zo snel de stap om op enigerlei wijze te tornen aan de vrijheid van meningsuiting. Die terughoudendheid biedt exploitanten van treiterlijnen de mogelijkheid geld te verdienen aan smakeloze humor.

Het kabinet bepleit herstel van waarden en normen. Maar dat vereist wel maatregelen. De achterliggende decennia hebben geleerd dat een appèl op het gezond verstand, op humane gevoelens en op het moreel besef van mensen nergens toe leidt. Waarschuwingen tegen geweld op televisie, tegen seksuele perversiteiten in tv-uitzendingen en reclames, tegen grof taalgebruik hebben tot nu toe geen resultaat gehad. Wanneer de overheid geen grenzen stelt, dan blijft er alle ruimte voor zieke geesten die hun lusten botvieren. Terecht daarom dat de Kamer een verbod op treiterlijnen wil.